κύκλος=πρ^2
Wednesday, 27 May 2009
¨εχουμε απομονώσει τον ιο των χείρων στο medlemeleden και το στέλνουμε μέσω e mail και το πακέτο δεν ξέρουμε πότε θα φτάσει γιατί έχει και πάρα πολύ χιόνι , μην τα θέλουμε και όλα δικά μας...Θα λέγαμε για τα Ιμαλάια αλλά θα πούμε για το Μάτσου Πίτσου γιατί αντικειμενικά υποκειμενικά και ούτε καν που είναι μιά στάνταρ λύση...Εκεί γύρω και λίγο πιο δίπλα και λίγο παρακάτω και λιγουλάκι παρακειθε(κειθε γύρευε) ζούσανε (και θα ζήσουν κάποτε στο μέλλον μεσω της τεχνικής του copy paste) οι Αζτέκοι...Αυτά τα τυπέικς είχανε βρει κάτι ψυχεδέλειες και ξέκιναγαν τα-ξίδια...Η αρχή ξεκινούσε πάντα και συνέχιζε στη διασταύρωση του εμ ντι εμ εη με το ελ ες δι του γνωστού σε όλους εμ ντι ες δι με αποτέλεσμα να παίζουν πακετάκια..
Στο δρόμο που πήγαιναν, στο δρόμο του χασισ-σού έβρεχε καμιά φορά και αλλά ουσιαστικά δεν έβρεχε, δηλαδή για να λέμε του στραβού το δίκιο έριχνε καμιά στάλα(καμιά σταγόνα χωρίς μπισκότο, ξερή, λιτή και απέρριτη)..Αν δεν τρωγόντουσαν μεταξύ τους (όπως δείχνει και η φότο) τρώγανε κανά κάκτο και πήγαιναν για ψάρεμα στο δάσος και έπιαναν κανα πεστροφογούρουνο( παραθέτουμε φοτο, από φωτογραφία του φύλαρχου σαμάνου των αζτεκων{προσωπικό αρχείο 666μΧ})
Στο δρόμο καμιά φορά βρίσκανε πανέμορφες πεταλούδες και μαζευανε χασισόμουρα (για να φτιάξουμε χασισμερλάδα για πρωινό), κανά μανιταράκι φου και φου και μπορεί και να γίναμε...
Ε και και μετά πέθαναν.....αυτά...κύκλοι κύκλοι πολλοί κύκλοι.....
Έχω πάντοτε μαζί μου τον πουφ.................(Ούτε καν gay)
εχω παντοτε μαζί μου τον Πουφ.....μετά τον ναυαρχο και τον φίλο λίγο λιγουλάκι gayλίκια....κάνει καλό...λίγο όμως ...καμιά 20αριά σεμιναριάκια....να σκάσουμε όλοι με τα ταγέρ μας και τις τσαντούλες μας να πάμε....ναι ναι ναι....ούτε καν.....ναι!
(μαλακίες να σπάσουμε το ρεκόρ του μήνα και τον πάγο του ψυγείου και λίγου λιγουλάκι έναν βράχο...μικρό.....τόσο δα με εμ ντι εσ ντι)
Λιγο λιγακι(Λιγουλακισμος)
Monday, 25 May 2009
Ε λιγο λιγακι ακομα και λιγο ακομα παμε να πιασουμε τα πακετακια (πολλα πακετα με ρυθμο 1Τb/s)κατω απο το καταρρακτη..Δεν ωραια πραματα αυτα αλλα ειναι γαματα..Θα ασχοληθουμε με τις ενννοιες του λιγουλακισμου και του νεδαισμου.
Μπισκοτακι αγνο του θεου ,Σαταν και πολυ psychedelic να ακουγεται απο παντου γυρω μας συνθετουν και αποτελουν αναποσπαστο κομματι της εννοιας του νεδαισμου.Η νυμφη που αραζε στο μερος μονιμα εδω και αιωνες μαζι με το παντελεικ μας ειπε λιγα πραματα για να την παλεψουμε λιγο λιγακι και ακομα λιγουλακι για το λιγουλακισμο απλα.
Τα πραγματα ειναι απλα και καπως ετσι λιγο λιγακι και λιγο ακομα και λιγο απ εξω και λιγο γυρω γυρω και ξαφνικα μπαπ psychedelic εμεις και γαμος γυρω μας απο το συλλογο ουτε καν κανονισμενος με ηχους cherry cherry lady..Παμε λιγακι ανεβαινουμε σε κανα δεντρο και μετα λιγο λιγακι στα πουθενανια ορη και λιγουλακι ακομα και βρισκουμε μπροστα μας το gateway or linking και λιγακι ακομα τελιωμενη γκρεμιλα μπροστα μας και αυτοαναιρεση(αποτυχια).
Συνεπως λιγο λιγακι ακομα και λιγο νυχτεριδες(μας τη λενε και τετοια)λιγο σκορπιοι του θεου και καιμε την εκκλησια σιγα σιγα και παμε για ξυλα για ουτε καν καπνα και λιγο φωτια.Ε λιγο λιγο γρεμιζουμε κανα παγκακι {που ειχε ξαναριξει στο παρελθον ο ntaglaran να μη ξεχνιομαστε}με λιγη βοηθεια του παντος καιρου Σαταν να μας καθοδηγει,λιγο λιγακι συνδεσαμε το projectora στο βουνο και παιζαμε κανα pro ουτε καν και λιγουλακι ακομα λιγο ακομα.Α δεν επαιζε φου καθολου(ΟΥΤΕ ΚΑΝ)
PS:Παραθετουμε το gateway:
Σφακιανάκης και τραγανό
Friday, 22 May 2009
thanks zerdo
Βέβαια φίλοι μου επειδή ούτε καν μέχρι τότε τραγανό ή μπαγιάτικο μαζί με αυτούς τους κίναιδους, τους μπιπ και τις λεσβίες....
Μεταμορφώσεις
Thursday, 21 May 2009
Ειχε κουρνιασει παλι ησυχα στο χαλακι του για την ημερησια του αναπαυση, που αποτελουσε και την μονη δραστηριοτητα του. Ηταν μια απο ‘κεινες τις μερες που οι συμπαντικες Δυναμεις ειχαν πειραματικη διαθεση και σταζανε ασυστολα χημικες σταγονες ευλογημενου, λυτρωτικου δηλητηριου πανω στα θνητα οντα. Σε καποια απ’ αυτες τις ακαθοριστες στιγμες τεντωνε το λαιμουδακι του κι προτεινε προς τον ουρανο την στενη γλωσσιτσα του, κλεινοντας μεσα της, με προσχαρη ανυπομονησια, μια απ‘αυτες τις σταγονιτσες και αφηνονταν να βουτηχτει στην καινουρια του περιπετεια..
Η πρωτη αισθηση που το κατεκλυζε, ηταν εκεινη της αυξησης των διαστασεων του. Τα ακρα του μετατρεπονταν σε αιχμηρες, νευρικες αποληξεις που αντιδρουσαν σε καθε περαστικο ερεθισμα. Αποκτουσε μεγαλα φτερα και πνευμονια, υπερμετρη σιγουρια και μεγαλοπρεπεια και επιταχυνονταν ανοδικα σχιζοντας καθετα τον ουρανο.. προορισμος του ηταν τα ορια, αλλα κι αυτα τωρα δεν ειχαν σημασια. Εκει που ξεπερνουσε τους νομους της βαρυτητας κι επαιρνε μια αρμονικη τροχια γυρω απο καποιο φωσφοριζε ουρανιο σωμα, αλλαζε σε ασυνηθιστο κομητη και αρχιζε τις σφηνες αναμεσα στα στενα περασματα των πλανητικων βραχων. Υστερα βρισκοταν πισω στην ατμοσφαιρα χωρις ανασα και με την αδρεναλινη του στα υψη και τρομοκρατημενο απο τον εκκωφαντικα γλυκο ηχο της πτωσης..για εκεινα τα δευτερολεπτα το χρωμα του δεν ταιριαζε σε καποιο σχημα, η υλη του διασκορπιζονταν και λιγη απ’αυτη ξεφευγε δεξια και αριστερα στα ανοιγματα των διαστημικων οροφων. Αποκτουσε για λιγο την αισθηση της ξεχυμενης μικρης του μαζας, πανω στο μαλακο χαλακι του και πριν προλαβει να συγκεντρωθει για να σωθει απ’την επομενη, αγνωστη μεταμορφωση του, τσαλαβουτουσε αδεξια αναμεσα στην κοινοτητα μερικων κυκνων, απολαμβανοντας την νοσταλγικη ησυχια των χορευτικων τους κινησεων. Πριν να ‘ρθει η σειρα του να τραγουδησει, βρισκονταν να λιαζει ραθυμα την εντυπωσιακη λεοντη του, υστερα εσερνε υπουλα τη φιδισια κοιλια του κατω απο τα υγρα φυλλα, χαιροταν τις ακροβατικες του ικανοτητες στο παλατι των ερυθρων, μεξικανικων μαϊμουδων, διεγερμενο απο την πιεση της εκδικητικης σταγονας στο κεντρι του.. Αυτο βεβαια που ευχαριστιωταν, ηταν που θροϊζε βουβα μαζι με τα αλλα κοραλλια, βαθεια στο βυθο..συντομα ομως ακουγε τον τρωκτικο εαυτο του να ροκανιζει με μανια τα χαρτονια, τις κουτες, τις μπλουζες και τα μαλλια του, σκορπισμενα μεσα στο κλουβι του. Οι σφυγμοι του ανεβαιναν και αγωνιουσε για μια ηπια μεταμορφωση..λιγο πριν η καρδια του ξεπηδησει απ’ τον θωρακα, προλαβαινε να χωθει λαχταρισμενο σε μια κατευναστικη υπαρξη. Το στομαχι του υπεφερε ακομα απο την αναγουλα, ομως η νεα του μορφη δε διεθεται στομα. Οι μεταμορφωσεις του ηταν ρεαλιστικες και επιπονες και εκτυλισσονταν σε κουικ μοσιον προκαλοντας του μεγαλη ζαλαδα.
Οι υπολοιπες ωρες στη συνειδητη πραγματικοτητα του κυλουσαν ηρεμα. Αναπολουσε αποχαυνωμενο τα ταξιδια του και που και που εβγαζε καναν φιλικο ηχο, περιμενωντας αποκριση..καμια φορα επαιρνε μια απο κανα αγνωστο ον και μπορει και να σμιγαν οι ματιες τους. Ποτε ομως δεν ετυχε καποιο να πιει απο το πορσελανινο πιατακι του.. στο τελος γινοταν λιωμα.. Ηταν οντως ευγνωμων για αυτες τις φαντασιακες, περιπετειωδεις στιγμες του, αλλα μεσα του επεμενε να μην τις χρειαζεται. Η υπερηφανια και ο εγωισμος του ασφυκτιουσαν μεσα στο στεναχωρο σωμα του και χυνονταν μουσκευοντας το χαλακι, φτανοντας ως την πορτα..τα μαζευε παντα οπως οπως, δεν ηθελε να παρασυρθει κανεις στο περασμα του..αλλα πιο πολυ ντρεπονταν γι’αυτη την ακαταστασια.
Οταν ολο αυτο ηταν πλεον παρελθον, το ‘παιζε κινεζος και ασχολιοταν με τον κηπο, εκανε και λιγο τουρισμο στα ξεφωτα της στρατοκρατουμενης επικρατειας, τιτιβιζε χαρουμενο κατω απο καμια ηλιαχτιδα, γεμιζε θετικη ενεργεια και υστερα πηδουσε φτερωτα προς το σπιτι, ανακουφισμενο που ειχε περασει ετσι ανωδυνα ακομα ενα απογευμα. Μετα ηταν η ωρα για την ολιγολεπτη επικληση του στον Θεο του Ηλιου. Αποφορτιζονταν απο τον μηδενικο φορτο της ημερας και εκλεινε τα ματια του, καταπιεζονατς την αγωνια για μια επερχομενη κριση διαταρχης του υπνου του..
Συνοφρυωμενο σηκωνονταν στον υπνο του και χωρις να αναρωτιεται πια για το πως και το γιατι της καταστασης, στεκονταν θολωμενο, παραλληλα στην ασφαλη, τσιμεντενια επιφανεια. Υστερα με δυναμη και φορα καρφωνε τη μυτη του στον τοιχο. Χτυπουσε αποφασιστηκα, ορθα και κοφτα το κεφαλι του προσπαθοντας να φυλακισει στο συντεθλιμενο του μυαλο, την αναμνηση του αποκρουστικου ηχου των σπασμενων ρινικων του οστων. Γρηγορα ζαλιζοτανε, εχανε τον κοσμο, παραπατουσε και το προσωπο του γεμιζε θρηνητικα, παρανοϊκα χαμογελα, αναμιγμενα με αιμα. Μαζευε πασχιζοντας τις τελευταιες του δυναμεις για να αποτελειωσει πια τον εαυτο του και με μια κραυγαλεα ικανοποιηση που εξεεπνεαν τα τσακισμενα του ρουθουνια, επεφτε αναισθητο, εγκαταλελλημενο ακομα κι απο την ελπιδα του τελους.
Το πρωι που ξυπνουσε αντυκριζε σοκαρισμενο την φρικαλεα οψη του δολοφονημενου του ειδωλου, που του χαμογελουσε απο την πισω μερια του καθρεφτη. Κρατωντας παντα την ψυχραιμια του, χανονταν στη θεαση του νυχτερινου συμβαντος και βιαζονταν να συνειδητοποιησει την αρτιμελεια του. Λυποταν παντα για την καταληξη της θυσιασμενης, φαντασιακης του εικονας και καθως την ψεκαζε με Αζαξ, ενιωθε τυχερο που μεχρι στιγμης την πληρωνε παντα εκεινη αντι γι’ αυτο.
Κατάσταση ευφορίας (Για το Διαγωνισμό )
Πούτσα και Ξύλο ( Για τον Διαγωνισμό )
Friday, 15 May 2009
Την επόμενη μέρα μην έχοντας μαρμελάδα να βάλουν στο ψωμί τους λέει ο Ούτε στον Καν : '' Ούτε καν '' και ο Καν '' Ναι μαν πάμε φυλής ''. Αποφασισμένοι αυτή τη φορά να γαμήσουν γκομενάκια και να αφήσουν λίγο τα gayλίκια στην άκρη. Σπάνε δέκα viagra και τα σνιφάρουνε [ συγνώμη κιόλας για την παρένθεση ( και βέβαια για την αγκύλη πιο πρίν ) αλλά μη σας φαίνετε παράδοξο αυτό παρόλες τις καύλες που είχανε να πάρουνε και viagra ]. Και σκάνε στην τσατσά βλέποντας τα όλα μπλέ-τιρκουάζ και της λένε '' θέλουμε να γαμήσουμε μέχρι να πεθάνουμε από κώλο και από παντού 4 γκομενάκια ντόπια '' και τους λέει η τσατσά '' έχετε μαρμελάδα; '' και απαντάνε ομόφωνα αποφασιστικά και με θάρρος '' ούτε καν '' και τους κλείνει το μάτι οτι όλα κομπλέ.
Και έπεσε η πούτσα και το ξύλο του αιώνα... (ήρθαν ασθενοφόρα ) Ο Ούτε και ο Καν πέθαναν όπως είχαν δηλώσει στη τσατσα, καθώς γάμησαν τα γκομενάκια 666 φορές σε 6 ώρες και 66 λεπτά και η ιατροδικαστική έρευνα έδειξε ότι πνήγηκαν από τσουνάμι χυσιού. Οι γκόμενες σώθηκαν γιατί έιχαν κάνει πλαστική στα βυζιά και ως γνωστόν η σιλικόνη επιπλέει στα χύσια.
Σκού-τ΄-Άδη
Είμασταν 24 χιλιόμετρο εθνικής Αθηνών-Λαμίας όταν η απόφαση τελικά πάρθηκε Έλυσα τη ζώνη και άνοιξα την πόρτα εκ κινήσει. Τον κώνο τον είχαμε σταμπάρει ώρα τώρα... αλλά για ένα ανεξήγητο λόγο ο κώνος ήταν διπλός. Είχε έρθει η στιγμή πού ήθελα να τον αρπάξω. Άπλωσα λαίμαργα τα χέρια μου και το όνειρο έγινε πραγματικότητα Ενώ προσπαθούσα να βγάλω τον ένα κώνο απ' τον άλλο...the zita force κατέφθασε.
'' Τί κάνεις εκεί; ''
''Εδώ... ''
'' Πού το πάς αυτό; ''
'' Απλά ο κώνος είναι διπλός ''
'' Και τί έγινε; ''
Αντιλήφθηκα οτι ο τρόμος μπορούσε να με αγγίξει και ψέλισα '' Τίποτα!'' και έφυγα με jogging.
Ήταν η στιγμή που θα μπαίναμε στη συναυλία και μπήκαμε και βγήκαμε. Άκυρο μετά γιατί μάθαμε οτι τελικά υπήρχε βλάβη με το κεντρικό ηχοσύστημα των depeche το οποίο συνδεόταν κατευθείαν με το διάστημα στα κεντρικά του κέντρου Κένταυρος από όπου φεύγει με τον ηλιακό άνεμο η σκόνη από τα παλιά έπιπλα και τους σωλήνες, ταξιδεύει εκατομμύρια χιλιόμετρα μέχρι τη γή και πάει και επικάθεται στα ρινικά τριχίδια διαυρώνοντας τους καθετήρες Swan-Ganz κολαπσάρουν τις πνευμονικές αρτηρίες.
ο
Θυμάστε που μπήκαμε και βγήκαμε; Ούτε καν. Όταν μπήκαμε και ο κόσμος παραπλανητέος έβγαινε ήπιαμε δυο μπίρες. Αποφασίσαμε να μπλεχτούμε με τον υπόλοιπο κόσμο που ήταν εκεί και μετά μδμα και ξαφνικά είδαμε τις φωτιές. Μπυρίτσα. Η διαπίστωση ότι η λεσβία κρατούσε τις φωτιές τρίγκαρε περίεργα σοκάκια του μυαλού μας. Αποφασίσαμε θαρραλαία να φτύσουμε την φωτιά κατά μήκος του αέρα εναντίων των ανθρώπων. Η παραφίνη αίρεε/αίραιαι/έρραιε άφθονη και έτσι εκτελέσαμε το πρωπατορικό μας έργο.
Και τώρα αρχίζουμε την αλχιμία. Έπρεπε να το 'χαμε κάνει πολύ καιρό πρίν αλλά. Ας αρχίσουμε. Πρέπει να πούμε την αλήθεια και να αφήσουμε όλες τις σάλτσες εκτός απ' τις απαραίτητες όπως αυτή η σαλτσούλα εδώ που μερικές φορές της τη λένε οι άλλες σάλτσες επειδή είναι ανάλατη και γλυκόξινη και καίγεται. Γιατί δεν έγινε η συναυλία ενώ είχαμε πεί οτί θα γίνει η συναυλία αλλά ενώ είχανε πεί οτι θα γίνει αλλά εμείς είπανε αυτοί αν θέλαμε να πάμε να γίνει η συναυλία κ' ύστερα αυτοί πήγαν αλλά δεν έγινε όπως τα είχα γράψει και σβήστηκανε. Οι λόγοι είχαν τη δική τους ιστορία. 1) Δεν είχε καλό καιρό 2) Δεν είχε μαζέψει πολύ κόσμο ντάξει είχε λίγο αλλά δεν είχε και πολύ άρα πακέτο 3) έβρεχε βλέπε πρώτο λόγο. 4) ήταν ένα τυπάκι που είχε πανιάσει και η μύτη του έτρεχε αίματα. ( βουη) 5) δεν ήρθαν οι depeche mode τελικά 6) και 66 μπύρες να έπινες θα σουνα κομπλέ αλλά συναυλία ούτε καν 7)
τελος
Aφηγηματικη ποιηση
Friday, 8 May 2009
Πρέπει να πάνε όλοι στον οδοντογιατρό...
Όλοι αποφεύγαμε να πηγαίνουμε οδοντίατρο και πιστεύαμε ότι είναι μία από ουτε καν εμπειρίες που που δεν θέλουμε να ζήσουμε...
Όταν όμως η ιατρική αναπτύσεται, ανακαλύπτει καινούργιες πρακτικές που είναι πιο patient friendly..
Λοιπόν γαμιέται που γαμίεται το καλοκαίρι, γαμιούνται και οι διακοπές, ε τουλάχιστον μπορούμε να πάμε όλοι οδοντίατρο κόντρα στην καλοκαιρία και τις παραλίες...
ΟΧΙ στο καλοκαιρι
Thursday, 7 May 2009
σκατα στις παραλιες
Ps:Το κειμενο ειναι σε συνεργασια με τον Ε.Ο.Τ
Να παει να γαμηθει
Νταξει λοιπον τερμα τελειωσε...Εχει παραγινει η ιστορια αυτη πολλα χρονια..Δ ξερω πραγματικα τι παιζει με αυτα τα τυπακια διακοπες και παραλιες και τα αρχιδια μου τα δυο..Ουτε καν..Ζεστη ,παγωτα,συναυλιες ,T-shirts.γιαλια ηλιου,tequilla και σκατα..Ολα αυτα ειναι τελιωμενες καταστασεις και πρεπει να τελιωνουμε με ολα αυτα τα παρατραγουδα που ως μονο στοχο εχουν τη παγκοσμιοποιηση και την νοθρωτητα και το ξυσταρχιδισμο..Εχουμε αποφασισει εδω στο medlemeleden να κανουμε οτι μπορουμε για να την σπασουμε απιστευτα στους φιλους του καλοκαιριου(για μας πραγματικα κακοκαιρι)επιστρατευοντας ολες μας τις δυναμεις του σκοτους που μπορουμε να διαθεσουμε..Λοιπον απλα περιθωριοποιουμε ολα αυτα τα τυπακια τους καλοκαιρινους δηλαδη που κατσε επειδη ειναι μια εποχη προφασιζονται οτι νταξει καλοκαιρι θα τα γαμησουμε ολα και τετοια Α -Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ε-Κ-Τ-Ο-Ι..Nτροπη και αιδως.Θα στειλουμε το καλοκαιρι με ολες τι ουτεκανικες μας δυναμεις σε ουτεκανικη τροχια στο υπερπεραν διπλα στο αστερι ουτε καν..Θα χεζουμε τις παραλιες για να μην μπορειτε να αραζετε πουθενα και γενικα δεν εχουμε καμια διαθεση να σας αφησουμε να χαρειτε αυτη την γαμωεποχη..ΟΥΤΕ ΚΑΝ
Important news
Tuesday, 5 May 2009
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΣΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ 2
(2)Κουρευουμε τις μασχαλες μας.
(3)Φροντιζουμε να ειμαστε οσο το δυνατον πιο φου γινεται.Κουρευομαστε mawhawk και γεμιζουμε το σωμα μας με παγανιστικα tattoo(κυριως στο μετωπο).Πινουμε απειρους μπαφους και οσο το δυνατον περισσοτερες χημειες για καλυτερη επικοινωνια με την ελληνικη δικαιοσυνη.
(4)Δινουμε οσους ξερουμε οτι εχουν επαφες με υποκοσμο και ναρκωτικα και συνισταμε να βγει ενταλμα για να τους δεσουν.
(5)Φτασαμε στα καλυτερα.Τρωμε ενα πεικ 1.30 ωρα πριν το δικαστηριο και ειμαστε ετοιμοι για standar αθωωση ουτε καν.
(6)Αφου φτασουμε στο μερος που θα παιξει φαση,μιλαμε στο δικαστη με επιθετικο υφος και τσαμπουκα για να μη μας παρει τον αερα.Αν δουμε οτι αντιδρα,συνεχιζουμε χτυποντας δυνατα το χερι στο ευαγγελιο,και αν δουμε οτι ο τυπος δεν αλλαζει τροπαριο,παιρνουμε το ευαγγελιο,το καιμε και του διευκρινιζουμε οτι αυτο που θα καιγεται θα ειναι το σπιτι του.
(7)Φροντιζουμε μετα τη διαδικασια να προμηθευτουμε μια ροζ καρτελα(μετα απο ειδικη παρακληση medlemeleden, επιτευχθηκε)-μπαλαντερ(πασπαρτου),η οποια θα χρησιμοποιειται σε καθε ειδους δεσιμο,πχ:ηλεκτρικος-Μας εχουν ξαναδεσει δε γινεται,λαχαμπακια:Μας εχουν ξαναδεσει δε γινεται λεμε.κ.ο.κ
Τα αρχιδια μου τα 2
(παιζει clopyright απο μελη φιλου)
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
“Εξουθενωτικη μπουρδολογια ή αλλιως Die Ute kann“
Ο εν λογω χωρος διανοησης αποσκοπουσε κυριως στην κατακτηση του Κοσμου δια της χημικα ψυχεδελικης οδου των γευστικων συνειδησιακων εμπειριων, καθως και την κατακτηση της Αληθειας. Μπορουσαν να συμμετεχουν πολλοι (αλλα οχι ολοι, και μαλιστα με ορισμενους περιορισμους), και ο καθενας καλουταν να δωσει εναν προσωπικο τονο στην προοδο των μεγαλεπιβολων σχεδιων της νεοσυστατης ομαδας. Σημα κατατεθεν των μελων και φιλων της λατρευτικης, σωτήριας, μη ακριβους τοποθεσιας του συλλογου φαντασμενων, αργοσχολων πεδινων, αποτελουσε το μασημα μιας ειδικης τσιχλας, ευγενικης προσφορας για το νεο τους ξεκινημα, απο τον σαμανικο ορεσίβιο πληθυσμο αλλου αναλογου χωρου (η χρηση της τσιχλας ως καραμελας στα γοητευτικοτατα στοματα των πεδινων, καθιστα την κατονομασια της περιττη.) Λοιπον, τι ωραια που τα περνουσαν στο νεο τους καταφυγιο οι μακαριοι, μακρια απο την ηθελημενη αγνοια και την βλακεια των υπολοιπων φιλησυχων ιδιωτων που τους την καρφωναν στα νευρα. Οι ασχολειες τους δεν ηταν καθολου περιορισμενες..μασουσανε ανεμελα και ανελεητα την ευλογημενη antizorik τσιχλιτσα που μερικοι ευχοντουσαν να στραβοκαταπιουν και αλλοι να απελευθερωθουν απ’αυτον τον απολαυστικο βραχνα, φτυνοντας την με ορμη προς εκει, που ειθε να οδηγηθουμε, προς Θεου οχι ολοι, αλλα οι εκλεκτοι, (οοοχι, δεν εχουν ολοι δικαιωμα στην ψυχεδελεια (;)!), προς τον Υψιστο (ή τον Ευτελεστατο) δηλ. στο Διαολο. Επισης καταπιανονταν με σκοτεινες υποθεσεις οπως ο Σ***ος και Ο***ος (λογοκριμενη περιττολογια ή λεκτικο ταμπου) και οπως αλλιως αρεσκεται κανεις να ονοματιζει και να μιλαει για το Τιποτα, εξυψωνοντας το στο απολυτο Κατι(και αντιστροφα, και καλα). Επιτελους ειχε βρεθει ενας τοπος και ενας τροπος εκφρασης, του ανθρωπισμου και της αλλυλεγγυας υποστηριξης. Η ιστορια θα επιβεβαιωνε καποτε τις προφητειες των κοινωνικων μελετητων, που παρακολουθουσαν συγκινημενοι την εξελικτικη πορεια των πραγματων εκει μεσα (αυτοι απ’εξω) και αξιωναν να πιστευουν, εχοντας ψυλλιαστει την μυστικ φαση του χωρου, σε μια επερχομενη συνταρακτικη αλλαγη στην συνειδησιακη πορεια και των δυο, η μαλλον και των τριων. Το συλλογικο ενδιαφερον εχτιζε ηδη και το δικο του συλλογικο ασυνειδητο.
Καποια στιγμη ομως εκανε, οπως ολα τα πραγματα αλλωστε, με τον περασμα του χρονου μια κοιλια νααα. Οι συντριπαρισμενοι δεν εδιναν δεκαρα πια ο ενας για τον αλλον και ηταν απορροφημενοι μονο στην θεαση των δικων τους ονειρων, αγνοοντας τις αναγκες και τα ενδιαφεροντα των συντροφων τους, επισης τριπιων. Γεμισαν την ψυχη τους με κακοηθειες, ξεκινησαν ανειπωτες αναμετρησεις μεταξυ τους, ενεργειες χωρις συνεκτικοτητα (..). Η δημιουργικη ανομοιογενεια και ανομοιομορφια της αρχης, ειχε παραδοθει στην φασιστικη πανομοιοτυπια ή αλλιως οξυμυτη διαφορετικοτητα, με μονο κοινο σημειο επαφης την μονοτονια (επιστροφη στην αρχικη αφορμη των πραγματων δηλαδη). Συντομα ο χωρος προσβληθηκε εξαυτου απο τον ιο του μονιμα ανεπιλυτου προβληματος δυσκοιλιοτητας, που ταλανιζε ηδη τους ναρκωμενους κατοικους του εξω απο κει, και στην προστατευμενη γωνια της κοιλαδας αρχισε να βασιλευει ξανα η μανιοκαταθλιψη της αφταστης κορυφωσης του θυμικου, η υποκωφη δυσφορια και η αφορητη εμμονη..(μα, για πιο πραγμα αραγε..;) κ.α. Δυστυχως ομως τιποτα δεν ειχε χαθει ακομα. Οι φυγαδες απο την κοιλαδα ενιωθαν πλεον τον εγκλωβισμο τους στο ιδιο τους το καταφυγιο, αλλα δεν ειχαν κανενα εναλλακτικο σχεδιο διαφυγης και θα εμεναν εκει να το λουζονται καθημερινα.
Αποσπασμα απο το συμπονετικα συμβουλευτικο, μα καπως χαιρεκακο, επικο (σε μεγεθος) τηλεγραφημα που κατεφτασε στα χερια τους απο τους γειτονες ορεσιβιους, μεσω του γνωστου σε ολους πρασινου τρικυκλου:
«(...) Σας συλλυπουμαστε ιδιαιτερως για την αποτυχια προσεγγισης του επιθυμητου επιπεδου μιας κουλ, στυλατης λουμπενοποιησης. Δυστυχως η υψηλη σας θεση, ειναι τοσο μεγαλη και σιγουρη που δεν σας επιτρεπει τετοιες βουτιες, παρα μονο κατα διανοια..και ουτε. Τα χρωματιστα συννεφακια αγαπης πανω απο τα χοροπηδηχτα κεφαλακια σας και η παραπλανητικη απελευθερωση απο τον χθονιο ψυχαναγκασμο του Εγω σας, δεν σταθηκαν αρκετα ουτε για μια στιγμη αληθηνης λυτρωτικης ψευδαισθησης. Οι μαζικες υποκριτικες αναμετρησεις του κωλου με τον Σεϊταν, δηλαδη τον Εαυτο σας, επεκτεινε απλα τον ατομικο Εγωισμο της ενωσης μετατρεποντας τον σε συλλογικο περα και εξω απ’αυτην. Ως μοναδικο σας επιτευγμα αναγνωριζουμε λυπηρα την δημιουργια ενος δευτερου Υπερ-Εγω που η δουλεια του δεν ειναι πια να καταπιεζει και να χαλιναγωγει απλα, αλλα να σας εξαναγκαζει να μην μπορειτε να καταπιεστειτε πλεον με τιποτα.
Ως τοτε ομως (αληθεια;! ως ποτε;) ελπιζουμε με κεφι στην συνεχεια των γευσιγνωσιων της Αληθειας σε οποιαδηποτε μορφη (παντα επινοουνται νεες). (Χαχανιτα και γελια.) Νομιζατε πως το προβλημα σας ηταν η βαρεμαρα του κοινοτατου νου; Θεωρισατε πως αγνοοντας τον θα τον εξαλειφατε κιολας; Πιστεψατε πως η κολαση ειναι οντως οι αλλοι? Χαχαχα!! (αβυσσος). Μην μας απογοητευεστε ομως, διοτι το ανεπιτυχες νταλαβερι με την παρτη σας δεν θα μετρηθει ως τετοιο, μιας και δεν υπηρξε ποτε αυτοσκοπος σας. Αξιοθρηνητοι φιλαληθεις, φατε και πιειτε οση Αληθεια θελετε, αλλα θα κοιμηθειτε νηστικοτατοι και αφυδατωμενοι, ετσι οπως ακριβως ξυπνησατε!»
Τα σεβη, οι ευχαριστειες και οι εγκαρδιοι χαιρετισμοι δοθησαν και απο τις δυο μεριες εξισου, και η συνεχεια ειναι γνωστη, χωρις ομως να βγαζει και ακρη.
Ελευθερη παραφραση αποσπασματος απο το γερμανικο φολκλορ επος: “Die Ute kann” (1584)
Εκτακτη ανακοινωση(εννοειται ουτε καν βεβαια)
Πρεπει να μπει στο blog ο Πολυδωρεικ
Saturday, 2 May 2009
Friday, 1 May 2009
Αυτοκτόνησε σημερα το πρωί ,στις 10:30 στην αυτοσχεδια δογματική τού καλύβα ,ο αρχιμανδριτης Χριστοκαυλος όντας απογοητευμένος από την χρήση κινητών τηλεφονων και LSD από τους πιστούς προβατέους κάθε λογής, και κάθε κοψιάς.Δίπλα στο καταβαραθρωμένο έκτρωμα γεμάτο λίπος,μνησικακία και αυταρχισμό,βρέθηκε το παρακάτω σημείωμα που εχει μπερδεψει τις αρχες καθ’ότι από τα λεκτικά μέσα που χρησιμοποιηθηκαν διακρίνεται έντονα η χρήση LSD και κεταμίνης ,φερμένης από την μακρινή χωρα του UTEKAN,και όλων των άλλων μαλακιών που έχετε κολλήσει και αναπαράγετε μέσα από αυτό το γαμημένο κωλοblog,που τόσο σεβάσμια υπηρετει τις αρχες του σκότους και της σοκολάτας που όταν καίγεται κανει μπουρμπουληθρες ,όπως ο εγκέφαλός μου όταν μαγειρευται στους 80 βαθμους με σκορδο και μια φυσιά υπερρεαλισμου .Οι αρχές εξετάζουν το ενδεχόμενο κάποιος από το στενό φιλικό περιβάλλον του αρχιπαπάρα να μύησε τον εν λόγω κύριο στις βασικές αρχές που διέπουν αυτόν τον δύσμοιρο κοσμο,το ΛΣΔ και το σατανικο μπλακ μεταλ,και έχουν λόγους να πιστεύουν ότι το επικήδειο γράμμα που βρέθηκε,είναι οι καινούριοι στίχοι του σατανιστικού συγκροτήματος Σάτυρ Ντραγοπάνκ.Εχει εξαπολυθεί ανθρωποκυνηγητό για να εντωπιστουν οσοι εχουν πιθανοτητες να τους αρεσει αυτος ο δισκος .
Κοιταζω μεσα μου και βλεπω ότι μπορει να ακουσει ο καθένας,από τρισθεώρατα μεγαθηρια της μπίγκ μπάμπολ,μεχρι αλαβάστρινες σκιές του ίδιου μου του ευατού.Παρ’ολα ,συμφωνα με τις προβλεψεις ολων των κακοπροαιρετων φυσαλιδων του κόσμου,ένα και ένα κανουν δύο ,και τα δυό το πρόσωπο.Γιαυτο και κάνω τον ευατό μου αντίδωρο στο δώρο του θεού,ώστε να γινω το χρυσό δοντάκι που θα του δωσει όλα οσα του ειχα στερησει.Στοργικα περιμενω ένα ευχαριστώ για αυτην την γενναιοδωρη πραξη μου ,όχι μονο από τον ιδιο τον θεο αλλα και από τος πιστους-απιστους και τους γνωστους αγνωστους.
ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΚΑΥΛΟΣ
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΑΓΙΟΣ
αναδημοσιευση παλιοτερης φοτό μεντλεμελέ και μελεντλεμέ ,κορέ σεμπρεσελασιέ.
Πρωτομαγιά
Βαδιζοντας καιρο στο στο δρομο του ουτεκανισμου και της υπεργαλαξιακης κουγιουχιουκεγεντρουχιντικοτητας καταλαβα οτι ο SATAN μερικες φορες δεν ειναι τοσο καλος οσο φαινεται..και τωρα πρεπει να πιουμε λιγο γαλατακι,ενα ρο και επιστρεφουμε αμεσως.mmmbien?ακουμε αριστερα στα md αυτην τη στιγμη και σας ενημερωνουμε οτι αυριο ο καιρος θα ναι καλος αλλα και λιγο αστατος.Αρα δε βγαινει συμπερασμα.Θα τη λεει το ενα φαινομενο στο αλλο και παλι τα ιδια.Ουτε καν μεχρι εδω.
Υγειες.Ουτε καν.Διασχιζοντας το δασος ουτε καν,διπλα σε μια λιμνη,ειδα το SATAN να την αραζει με κατι φιλους του,να πινουν βιοδυναμικο κρασι και να χουν κλασει πανω τους(παντελεηκ).Και τωρα θα παιξει φαση.Να δεις που θα μας δει(σκεφτομαστε απο μεσα μας) (εκεινη στιγμη ειχα διπυρινο εγκεφαλο συνδεδεμενο στο internet εκεινη την ωρα τα ελεγα στο skype με την kokafr kocore)και την επομενη στιγμη ο SATAN με το ματι της Θαντερας,μας τσακωσε το τσακαλι.Ειχε κλασει και πανω του δεν καταλαβαιναμε τι μας ελεγε(σιγα μην ειχε πιει μονο κρασι,ουτε καν.)Αλλα αυτο που απαιτησε και καταλαβαμε ειναι οτι χρειαζοτανε καποια θυσια στο τρισμεγιστο ονομα του,για να μας παρεχει τις υπηρεσιες του.ΑΥΤΟ.
OUR AIMS SACRIFICE OUR MEANS