Νά η «Ομόνοια Πλάς»…

“Σαν την Πλάς Πιγκάλ από χρόνια

μια πλατεία πολύ κεντρική

στην Αθήνα μας είν’ η Ομόνοια

που η φήμη της ιστορική

Σε κάθε γωνία επτά καφενεία

καρέκλες με κόσμο γεμάτες

και ταξί που ψαρεύουν πελάτες

Κομψοί και ωραίοι πόλισμαν τροχαίοι

πέντ’ έξη παληές μπυραρίες

καυγαδάκια στις αφετηρίες

Καμπαρέ με τζαζ-μπάντ και μπελ φάμ

με ταμπέλλες που λένε

γουέλ κάμ

Τι ρυθμός τι ζωή

τι κοσμοσυρροή

μέρα-νύχτα και ως το πρωΐ

Και τ’ ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία

τριάντα περίπτερα πλάϊ

κι από κάτω μετρό που περνάει

Πιό εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς

Νά η Ομόνοια Πλας

Μιά πλατεία παληά όλο χάρι

όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς τα εκεί

και μαζεύονται και οι φαντάροι

το απόγευμα την Κυριακή

Πλατεία κοκέττα, φαγιά σε πακέττα

τσατσάρες στυλό και λαχεία

και χαζοί από την επαρχία

Δυό μέτρα πιό κάτω πολύ ορεξάτο

παρφέμ ένα γύρω σκορπίζει

το ντονέρ το κεμπέπ που γυρίζει

Και αργά από κάποιο στενό

γιά βολτίτσα προβάλλει ο Ζαννό

Τι ρυθμός τι ζωή

τι κοσμοσυρροή

μέρα-νύχτα και ως το πρωΐ

Και πριν ξημερώσει ξενύχτηδες τόσοι

περνούν γιά να παν γιά το σπίτι

ενώ το πρώτο τραμ σκάει μύτη

Πιό εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς

Νά η Ομόνοια Πλας”