Σαλαμαλεκουμ. Σας παρουσιάζουμε το άρθρο ανσασέρ, μια παραγωγή του μεντλεμελεντεν-ε που είμαστε σχεδόν σίγουροι (κλικ εδώ να δείτε πως το υπολογίσαμε) ότι μάλλον θα κάνει κάποια εντύπωση σε κάποιους, κάπου σε κάποιο μέρος που θα έχει ιντερνετ για να το διαβάσουν, και μυαλό (λίγο) για να καταλάβoυν τι παίζει και (πολύ) για να καταλάβουν τι δε παίζει ή τι παίχτηκε.
Η τεχνική του άρθρου ανσασέρ είναι απλή: Γράφουμε πρώτα το δέυτερο μέρος. Αφού το δημοσιέυσουμε γράφουμε το πρώτο μέρος και αφού με το καλό το δημοσιέυσουμε και αυτό, behold, Το πρώτο μέρος εμφανίζεται πάνω απο το δέυτερο, όπως δηλαδή θα έπρεπε να είναι το άρθρο για να παλέυει. Η ειρώνια, όμως, είναι ότι το αρθρέϊκ δε παλέυει καστανέϊρο αφού τη στιγμη αυτή (που γράφω αυτά εδώ) έχω ήδη γράψει το δέυτερο μέρος.
Το θέμα μας είναι ο μικρός τηγανιστής και το τηγάνι του. Ο μάν είναι επιστήθιος φίλος των μέϊνερς και των γκόγκερς και ως εκ τούτου έχει πέσει στα δρόγια απο τα παιδικά του χρόνια που τα πέρασε δυστιχισμένα σε ένα πλανήτη με ζούινκερς. Μέχρι να μεγαλώσει ο μαν είχε μπουκώσει τόσο πολυ ζούινξ που δεν είχε μάθει ούτε να μιλάει, ούτε να περπατάει. Ήξερε μόνο να πίνει νυχθημερόν ζουινκέϊκερς βγάζωντας που και που καμιά άναρθρη κραυγή.
Οι μέϊνερς και οι γκόγκερς προσπαθούσαν μάταια να τον πείσουν να ξεκολήσει απο όλα αυτά και να προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να τη παλέψει κάνωντας κάποια θελήματα για τους μέϊκς ή βοηθώντας την κοινωνία με κάποιο άλλο τρόπο, ίσως πίνωντας εμ-ντι ή φούινξ...Πάντως όχι ζούινξ. Τίποτα, δε καταλάβαινε ο μαν ο μικρός τηγανηστής. Μια μέρα λοιπόν που είχανε μαζευτει όλα τα ουτεκάνια όντα (μέϊκς, κέϊκς, γκόγκες κτλ) και τον ξύνανε για πάρα πολλές ώρες, πείστηκε τελικά να κάνει μια προσπάθεια να τη κόψει τη καταραμένη τη ζου...
0 σχόλια:
Post a Comment