Είχαμε πάει μια βόλτα σήμερα σε μια περιοχή που τελικά αποδειχτηκε οτι ήταν μια φουλ-ον στρέιτ περιοχή αλλά ουτε καν= γκέυ. Γαμάτο να βλέπεις (είμαστε ρατσιστές ξερά,ωμά) τις λουμπίνες να γλύφονται και ''ελα μωρο μου'' και κανα γλωσοφιλο λιγο λιγουλακι. Ηταν ωραια και περάσαμε πολυ ωραια και ολα ωραια αλλα η μαρμαρινη ηταν θησειο. ειχαμε δωσει ραντεβου να παμε με ταξακι να τιν παρουμε να μην αραξουμε λιγο και πεσουμε.
Οταν κανεις πολυ παρεα με την μαρμαρινη και τα λετε καθε μερα σου μπαινουν ιδεες να τον παρεις κα λιγο λιγακι να δεις πως ειναι και αποφασιζεις λιγουλακι αργοτερα αμα τον ξαναπαρεις λιγακι και βλεπουμε...και μετα ρουχλα, ετσι και αλλιως η ομονοια διπλα ειναι.
1 σχόλια:
πουθενανια και οτινανια?
Post a Comment