Κάτω- Χαμπλά πολύ-πέρα κατά του Κέικερ-Καθώτανε ο Σέϊταν βρε-με κάτι ξωτικίνες

Μια φορά κι ένα καιρέϊρο, ήταν φθινοπωρέϊρο, Σεπτεμβρής αζ α μάτερ οβ φάκτ τότε που ο Σέιταν κατηφόριζε τις έρμες και καταϋμένες βουνοπλαγιές του Λύκαιου όρους ενώ σκεφτόμανε αυτά που ακούγονται στο βίντεο που ακολουθεί



"Τι κάκο έκαμα ο καϋμένος" μονολογούσε κι έλεγε ο Μπαρμπα-Σέϊταν ενώ ένα δάκρυ θείϊκου οξέως κυλούσε στο φωσφοριζέ προσωπό του, "Μήνα σκότωσα κανένα;...Μμμμ".
Με τα λίγα με τα πολλά ο Σεϊταν τράβηξε το δρομάκι του ώσπου έφτασε σε μια κοιλάδα με ποταμάκια και λουλούδια ώπου ήταν πάντα καλοκαίρι και μικρές χαριτωμένες ξωτικίνες μοίραζαν βιοδυναμικό κρασι και φιλάκια στους επισκέπτες. Ε, του αρέσανε οι μικρούλες του Σεϊταν, και αφου ξεφόρτωσε απο τη πλάτη του το σακί με την βιολογική φου που είχε μαζέψει απο τα χωραφάκια του, τους λέει       " Πσστ, κορίτσια, ψήνεστε να πιούμε ένα τσιγαράκι μωρέϊρο?" "χΑΑ χαα" έκαναν οι ξώτικίνες και δε του απάντησαν αλλά αρχίσανε να λένε το τραγουδάκι που ακολουθεί



"Α ναί ε? Καλά οκέϊ" σκέφτετηκε ο Σειτανέϊρο και γεμίσε ένα θυμιατό με φου και  λιβανίσε (δηλαδή κανναβίσε) όλη τη κοιλάδα. Δε χρειάζεται να σας πώ οτι μαστουρώσανε όλοι...Ελαφίνες, ξωτικίνες, σάτυροι, κένταυροι, νύμφες...Μέχρι και τα ποταμάκια μαστουρώσανε και κυλάγανε πιο αργά ή και ανάποδα (ή και τα δύο).

Αν ποτέ θελήσετε κι εσείς να επισκεπτείτε τη κοιλάδα του Κέϊκερ στείλτε μας ε-μαιλ να σας στείλουμε λινκ στο Γοογλ Εαρτθ γιατί εχεί λίγο χωματόδρομο και μπορεί να χαθείτε. Αν χαθείτε μες τις ερημιές πάντως, μην σας πιάσει πανικός, απλά βρείτε ένα σταυροδρόμι, καθείστε στη μέση, πείτε ανάποδα το Πατερ Ημών και φωνάξτε "Σέϊταν" τρεις φορες. Θα σκάσει αμέσως ο μαν να σας βοηθήσει.