Η Κυρα-Γρηγορία, οι σμαραγδένιες πλάκες του Θωθ και η δραματοποιημένη ουτεκανότητα (κατεβατά των κατεβατών vol2)
Tuesday, 14 September 2010
'' Αλήθεια η ζωή είναι μια αέναη πηγή ηλιθιότητας και δυστυχίας। Πράγματι απέναντι στην ηλιθιότητα ακόμη κι ο διάβολος πολεμάει μάταια। Όντως μερικοί κοιμούνται το βράδυ αγκαλιά με τον Εωσφόρο και περιμένουν να είναι ακόμη παρθένοι όταν ξυπνήσουν το πρωί... Το επόμενο τρένο για το μέρος όπου γαληνεύει η ψυχή έχει ήδη φύγει, και κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα αν η καλοσύνη, η ευστροφία, κι η λογική ήταν το εισητήριο। Μπορεί να μην υπάρχει ''καλό'', παρά μόνο διαβαθμίσεις του ''κακού''। Εξάλλου, καμία πράξη, όσο καλή και να 'ναι, δεν είναι εντελώς ανιδιοτελής। Όλοι εικοτολουγούμε ως προς το πού βρίσκεται η έξοδος απ' την παγίδα της ύπαρξης। Ο ένας πασχίζει να φωτίσει το δρόμο του, κι ο άλλος προτιμά να ψηλαφίζει στα σκοτάδια। Πιστεύεις οτι έχει σημασία; Γεννιόμαστε, ουσιαστικά, πάνω από έναν ανοιχτό τάφο με τ' όνομά μας। Για ένα μικρό χρονικό διάστημα νομίζουμε οτι η ζωή είναι στρωμένη με τριαντάφυλλα ( εκτός αν γεννηθούμε στη Ρουάντα ή στο Αφγανιστάν )। Ύστερα έρχεται η τραγωδία, και σκοπός μας είναι να ελαχιστοποιήσουμε την οδύνη, με όποιον τρόπο θεωρεί καλύτερο ο καθένας: με ηδονή, ρητορεία δεινή, ή με κτητική επιθυμία αδειανή। Οι Επιβήτορες, οι Ρήτορες κι οι Κτήτορες...Συνένοχοι και συγκρατούμενοι είμαστε όλοι। Αιχμάλωτοι στον ''ξενώνα του Χρόνου''। Κάνουμε τις ολιγοετείς διακοπές μας απ' την ανυπαρξία...Και μετά γινόμαστε μεσοαστρικός κονιορτός, κοσμική σκόνη। Κι αν διαμαρτυρηθούμε στον Συμπαντάρχη για τις αδικίες που συναντάμε όσο βρισκόμασταν εν ζωή, το Υπέρτατο Ον θα μας σκουπίσει κάτω απ'το κοσμικό χαλί...
Για να περάσω και στα πιο απλά και πρακτικά: τσιμπάς συνεχώς το κάθε δόλωμα που θα σου ρίξει κι ο ελεεινότερος ερασιτέχνης ψαράς! Δεν ορίζεις εσύ τους κανόνες συμπεριφοράς των άλλων ανθρώπων, παρ' το απόφαση। Δεν ισχύει το: ''εγώ είμαι εύπιστος, ειλικρινής, συνεπής, συναισθηματικός αλλά ταυτόχρονα και οπαδός της λογικής, συνεπώς όλοι θα μου φέρεστε αναλόγως! ''। Όπως γουστάρουν θα σου φέρονται! Είμαστε ένας περιοδεύων θίασος μίμων που αντλούμε υλικό ο ένας απ' τον άλλον προς τέρψιν του αμίμητου Θιασάρχη। Η ζωή είναι μια αστεία συμφωνία ανοικτίρμονος λογικής, χωρίς σκοπό। Το περισσότερο που μπορείς να αποκομίσεις απ' αυτήν είναι μια στοιχειώδη γνώση του εαυτού σου, απόσταγμα εμπειριών για τις περισσότερες εκ των οποίων μετανιώνεις όταν είναι πλέον πολύ αργά। Η ''ευτυχία'' πρόκειται για μείζονα συναισθηματική διαταραχή, κι όπως έλεγαν κι οι διαφωτιστές, οι ''ευτυχισμένοι'' άνθρωποι είναι μια παραξενιά της φύσης। Η εντύπωση οτι ελέγχουμε πραγματικά και συνειδητά τη ζωή μας, είναι μια απλή ψευδαίσθηση που τη γεννά το αριστερό μας (το λόγιο) ημισφαίριο। Δεν έχουμε στ' αλήθεια ελεύθερη βούληση। Είναι απεχθές το φορτίο, κι άνισο το έργο του τιμητή των πάντων, όπως θα 'λεγες κι εσύ με τους ακατάσχετους βερμπαλισμούς σου। Η αναζήτηση της τελειότητας είναι χαλεπή। Η απαίτησή της (από τους άλλους κιόλας) μάταιη। Δύσκολοι καιροί για κήνσορες। Και για Ρήτορες...Δικαιούσαι να είσαι ντιστενγκέ, μη μου άπτου, τελειομανής, ουτοπιστής, όσο δικαιούνται κι οι άλλοι να είναι πρέσβεις κακής θελήσεως, παχύδερμα, καιροσκόποι, κι υλιστές। Κατανοητό και...συγγνωστό το οτι θες ν' ανωθρώσκεις, ως άνθρωπος που είσαι, ν' ανυψωθείς। Αλλά ανώφελο। Η εποχή των Υπερανθρώπων -αν υπήρξε ποτέ- έχει περέλθει ανεπιστρεπτί। Στον καιρό των υπανθρώπων, αν δε θες ν' αποσυρθείς απ' το ''παιχνίδι'' πριν την ώρα σου, φρόντισε να εγκληματιστείς, αναζήτησε άλλες πηγές δύναμης, κι επίτρεψε στον καθένα να ψάξει για τη ''δικαίωση'' με τον τρόπο που εκείνος θεωρεί προσφορότερο।
Ειδάλλως, αν αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να το κάνεις, αν νιώθεις ότι η εσωτερική ομορφιά σου αποκλίνει από το ιδε'ωδες της κοινωνίας του θεάματος, πήγαινε σε μια σπηλιά κάπου στην Αρκαδία και γράψε μια ιλαροτραγωδία με τίτλο ''Που πας Ιππόλυτος στ' Αγκάθια;'', περιγράφοντας τις ατυχίες με τις οποίες ήταν σπαρμένος ο βίος σου। Ζήσε το μεγαλείο της μισανθρωπίας σου, αδιαφόρησε για τη δαιμονοποίηση που υφίστασαι από τους συγχρόνους σου, και περίμενε μερικούς αιώνες για να σε ''ανακαλύψουν''...Όπως συνήθιζε να λέει κι ο θείος μου (πριν του συμβεί εκείνο το φρικιάστικό ατύχημα με την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα), ο κόσμος θέλει τους πάντεςκαι τα πάντα στα μέτρα του, ινδαλματοποιεί τους μέτριους για να μπορεί να τους αποκαθηλώσει ευκολότερα। Στην καρδιά της διαφορετικότητας μπορεί να ελλοχεύει η υψηλοφροσύνη, την οποία απεύχονται να αντικρίσουν από φόβο μήπως και τους ζητηθεί να την μιμηθούν। Προτιμούν να προσχωρούν στην άποψη των πολλών, στην ''αρχή του μίνιμαξ'': μίνιμουν προσπάθεια, μάξιμουμ όφελος...Γενικώς, ο θείος μου φληναφούσε διαρκώς। Πώς σου φάνηκε το ''φληναφούσε''; '' Έλεγε μαλακίες '' σημαίνει, αν δεν το ξέρεις। Πούρα διανόηση είμαι ο μπαγάσας! ...............''
Για να περάσω και στα πιο απλά και πρακτικά: τσιμπάς συνεχώς το κάθε δόλωμα που θα σου ρίξει κι ο ελεεινότερος ερασιτέχνης ψαράς! Δεν ορίζεις εσύ τους κανόνες συμπεριφοράς των άλλων ανθρώπων, παρ' το απόφαση। Δεν ισχύει το: ''εγώ είμαι εύπιστος, ειλικρινής, συνεπής, συναισθηματικός αλλά ταυτόχρονα και οπαδός της λογικής, συνεπώς όλοι θα μου φέρεστε αναλόγως! ''। Όπως γουστάρουν θα σου φέρονται! Είμαστε ένας περιοδεύων θίασος μίμων που αντλούμε υλικό ο ένας απ' τον άλλον προς τέρψιν του αμίμητου Θιασάρχη। Η ζωή είναι μια αστεία συμφωνία ανοικτίρμονος λογικής, χωρίς σκοπό। Το περισσότερο που μπορείς να αποκομίσεις απ' αυτήν είναι μια στοιχειώδη γνώση του εαυτού σου, απόσταγμα εμπειριών για τις περισσότερες εκ των οποίων μετανιώνεις όταν είναι πλέον πολύ αργά। Η ''ευτυχία'' πρόκειται για μείζονα συναισθηματική διαταραχή, κι όπως έλεγαν κι οι διαφωτιστές, οι ''ευτυχισμένοι'' άνθρωποι είναι μια παραξενιά της φύσης। Η εντύπωση οτι ελέγχουμε πραγματικά και συνειδητά τη ζωή μας, είναι μια απλή ψευδαίσθηση που τη γεννά το αριστερό μας (το λόγιο) ημισφαίριο। Δεν έχουμε στ' αλήθεια ελεύθερη βούληση। Είναι απεχθές το φορτίο, κι άνισο το έργο του τιμητή των πάντων, όπως θα 'λεγες κι εσύ με τους ακατάσχετους βερμπαλισμούς σου। Η αναζήτηση της τελειότητας είναι χαλεπή। Η απαίτησή της (από τους άλλους κιόλας) μάταιη। Δύσκολοι καιροί για κήνσορες। Και για Ρήτορες...Δικαιούσαι να είσαι ντιστενγκέ, μη μου άπτου, τελειομανής, ουτοπιστής, όσο δικαιούνται κι οι άλλοι να είναι πρέσβεις κακής θελήσεως, παχύδερμα, καιροσκόποι, κι υλιστές। Κατανοητό και...συγγνωστό το οτι θες ν' ανωθρώσκεις, ως άνθρωπος που είσαι, ν' ανυψωθείς। Αλλά ανώφελο। Η εποχή των Υπερανθρώπων -αν υπήρξε ποτέ- έχει περέλθει ανεπιστρεπτί। Στον καιρό των υπανθρώπων, αν δε θες ν' αποσυρθείς απ' το ''παιχνίδι'' πριν την ώρα σου, φρόντισε να εγκληματιστείς, αναζήτησε άλλες πηγές δύναμης, κι επίτρεψε στον καθένα να ψάξει για τη ''δικαίωση'' με τον τρόπο που εκείνος θεωρεί προσφορότερο।
Ειδάλλως, αν αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να το κάνεις, αν νιώθεις ότι η εσωτερική ομορφιά σου αποκλίνει από το ιδε'ωδες της κοινωνίας του θεάματος, πήγαινε σε μια σπηλιά κάπου στην Αρκαδία και γράψε μια ιλαροτραγωδία με τίτλο ''Που πας Ιππόλυτος στ' Αγκάθια;'', περιγράφοντας τις ατυχίες με τις οποίες ήταν σπαρμένος ο βίος σου। Ζήσε το μεγαλείο της μισανθρωπίας σου, αδιαφόρησε για τη δαιμονοποίηση που υφίστασαι από τους συγχρόνους σου, και περίμενε μερικούς αιώνες για να σε ''ανακαλύψουν''...Όπως συνήθιζε να λέει κι ο θείος μου (πριν του συμβεί εκείνο το φρικιάστικό ατύχημα με την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα), ο κόσμος θέλει τους πάντεςκαι τα πάντα στα μέτρα του, ινδαλματοποιεί τους μέτριους για να μπορεί να τους αποκαθηλώσει ευκολότερα। Στην καρδιά της διαφορετικότητας μπορεί να ελλοχεύει η υψηλοφροσύνη, την οποία απεύχονται να αντικρίσουν από φόβο μήπως και τους ζητηθεί να την μιμηθούν। Προτιμούν να προσχωρούν στην άποψη των πολλών, στην ''αρχή του μίνιμαξ'': μίνιμουν προσπάθεια, μάξιμουμ όφελος...Γενικώς, ο θείος μου φληναφούσε διαρκώς। Πώς σου φάνηκε το ''φληναφούσε''; '' Έλεγε μαλακίες '' σημαίνει, αν δεν το ξέρεις। Πούρα διανόηση είμαι ο μπαγάσας! ...............''
Η Κυρα-Γρηγορία, οι σμαραγδένιες πλάκες του Θωθ και η δραματοποιημένη ουτεκανότητα (κατεβατά των κατεβατών vol1)
"Λοιπόν, ως σοφότερος και μεγαλύτερός σου, κι επειδή οδεύεις ολοταχώς προς τη σημαδιακή ηλικία των ३०, θα σου εξηγήσω δυο-τρία πραγματάκια που σου διαφεύγουν και τους ξεφεύγεις.
Σύνελθε και προσγειώσου! Ακόμα κι εγώ, ο φτωχός και μόνος νταλικιέρης,είμαι σε θέση ν' αντιληφθώ τις σημαντικές ελκτικές και απωστικές δυνάμεις σου। Η ιδιοπροσωπία σου είναι δεδομένη। Ενδέχεται να έχεις δίκιο που νομίζεις ότι είσαι το Ουράνιο Τόξο αυτού του κόσμου, αλλά οι άνθρωποι έχουν πνευματική αχρωματοψία ή εθελοτυφλούν! Ακόμη κι αν μετέτρεπες την ίριδα σε συμφωνικό ποίημα, πολλοί θα επέλεγαν να ακούσουν τις μουτζούρες ενός παχυλού τραπεζικού λογαριασμού σε ρυθμό τσιφτετελιού! Ορισμένοι θέλγονται από το φώς που εκπέμπεις, είναι σαν μια μαγευτική μα συνάμα ασαφής υπόσχεση, περιμένουν πολλά από σένα, αλλά τίποτα το συγκεκριμένο। Όχι πως με το να στέκουν δίπλα σου νιώθουν πως '' εξοστρακίζονται τα δεινά του παρόντος σ' ένα μακρινό μέλλον''। Εντούτοις, το φως σου λειτουργεί γι' αυτούς όπως, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, λειτουργεί η τέχνη για το χρήμα: εξευγενίζει την -κατά τ' άλλα βορβορώδη- περιρρέουσα ατμόσφαιρα, της δίνει άλλοθι πιο πολύ, παρά ελπίδα στους ίδιους, κι αναβαθμίζει την αισθητικότητά τους। Μπορεί να μην προλειαίνει το έδαφος για ένα ευοίωνο μέλλον, αλλά σίγουρα ενεργοποιεί -στη συλλογική μνήμη- καταπιεσμένες θύμησες ενός πιο ρομαντικού παρελθόντος। Είσαι απ' εκείνους τους λίγους, τους ξεχωριστούς, που στο τέλος της κάθε μέρας έχουν δώσει περισσότερα απ' όσα πήραν। Και αναντίρρητα, πάντοτε θα υπάρχουν εκείνοι (και σ' αυτούς συγκαταλέγομαι κι εγώ) για τους οποίους πολλά απ' όσα λες είναι βαθύτερα και πολυτιμότερα κι απ' τους νόμους που διέπουν το σύμπαν, κάνουν τη θεωρία της σχετικότητας να φαίνεται άσχετη। Αυτοί, ακόμη κι αν έχαναν την ακοή τους, οι πόροι του κορμιού τους θα μετατρέπονταν σε ακουστικούς ούτως ώστε τα λόγια σου να στάσουν στον εγκέφαλό τους। Η παρουσία ανθρώπων σαν εσένα στη ζωή τους αποτελεί ένα επωφελές χαστούκι που τους απογειώνει στην πραγματικότητα του ονείρου τους।
Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι φορούν προστατευτικά -κι εντέλει παραμορφωτικά-γυαλιά, παρουσιάζουν μια δυσανεξία προς το φως σου, κι αντιδρούν βίαια। Ποιός είσαι εσύ που έρχεσαι να τοποθετήσεις μια φωτεινή βόμβα στο ναό των σκοτεινών ονείρων τους; Τι άλλο μπορούν να είναι οι άνθρωποι εκτός από οργισμένα άρματα με δαίμονες για διφρηλάτες; Το σκοτάδι παρέχει ασφάλεια, κρύβεσαι εύκολα, το συνηθίζεις। Πάνω απ' όλα το σκοτάδι είναι ''δημοκρατικό'', μέσα του είναι όλοι ίδιοι। Τυφλοπόντικες κλεισμένεοι σε δαίδαλο। Στο φως, οι ένοχοι είναι εκτεθειμένοι, οι ατέλειες φανερές। Κάποιοι εμπιστεύονται περισσότερο ένα αεροπλάνο που βομβαρδίζει τα σύννεφα με αλάτι από έναν ινδιάνο βροχοποιό। Άλλοι, πάλι, αδιαφορούν πλήρως ως προς το αν βρέξει, αν ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό, ή αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κάνει τους παγετώνες να λειώσουν και να πλημυρίσουν τις ηπείρους। Οι Επιβήτορες θέλουν να περνούν καλά μέσα στο δαίδαλο, φοβούνται να εξερευνήσουν το τι υπάρχει ''εκεί έξω''। Όποιος δείχνει να έχει τέτοιου είδους ανησυχίες, καλά θα κάνει να έχει και κάποιες απαντήσεις, κατανοητές και χρήσιμες। Απεχθάνονται τους πεφωτισμένους γιόγκι που προσφέρουν μόνον επιπλέον υλικό για αναδίφηση। Πολλές φορές, μεινεράκι μου, κάνεις αυτό για το οποίο μέμφεσαι τους άλλους: δαιμονοποιείς όσους σε δαιμονοποιούν। Για την ακρίβεια, αγαπάς όσους σε συμπαθούν, θεοποιείς όσους σε θαυμάζουν κι όσους εσύ θαυμάζεις, και δαιμονοποιείς τους υπόλοιπους। Θα έπρεπε να σου αρκεί το ν' αγαπάς και να σ' αγαπούν। Αυτούς που σε θεοποιούν να τους φοβάσαι। Κι εκείνους οι οποίοι σε δαιμονοποιούν, να τους λυπάσαι και να μην ασχολείσαι περαιτέρω μαζί τους। Φθείρεσαι μάταια। Τα παίρνεις όλα πολύ σοβαρά। Λες: ''Αν η ζωή είναι απλώς ένα παιχνίδι, παίξτε μόνοι σας! '', δίχως να καταλαβαίνεις οτι όλοι είμαστε τα παιχνίδια του Αγνώστου। Μπορεί οι άλλοι να μην κάθονται να το σκεφτούν τόσο εμβριθώς όσο εσύ, το έχουν νιώσει όμως, κι αποφάσισαν να το διασκεδάσουν για όσο κρατήσει...''
Σύνελθε και προσγειώσου! Ακόμα κι εγώ, ο φτωχός και μόνος νταλικιέρης,είμαι σε θέση ν' αντιληφθώ τις σημαντικές ελκτικές και απωστικές δυνάμεις σου। Η ιδιοπροσωπία σου είναι δεδομένη। Ενδέχεται να έχεις δίκιο που νομίζεις ότι είσαι το Ουράνιο Τόξο αυτού του κόσμου, αλλά οι άνθρωποι έχουν πνευματική αχρωματοψία ή εθελοτυφλούν! Ακόμη κι αν μετέτρεπες την ίριδα σε συμφωνικό ποίημα, πολλοί θα επέλεγαν να ακούσουν τις μουτζούρες ενός παχυλού τραπεζικού λογαριασμού σε ρυθμό τσιφτετελιού! Ορισμένοι θέλγονται από το φώς που εκπέμπεις, είναι σαν μια μαγευτική μα συνάμα ασαφής υπόσχεση, περιμένουν πολλά από σένα, αλλά τίποτα το συγκεκριμένο। Όχι πως με το να στέκουν δίπλα σου νιώθουν πως '' εξοστρακίζονται τα δεινά του παρόντος σ' ένα μακρινό μέλλον''। Εντούτοις, το φως σου λειτουργεί γι' αυτούς όπως, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, λειτουργεί η τέχνη για το χρήμα: εξευγενίζει την -κατά τ' άλλα βορβορώδη- περιρρέουσα ατμόσφαιρα, της δίνει άλλοθι πιο πολύ, παρά ελπίδα στους ίδιους, κι αναβαθμίζει την αισθητικότητά τους। Μπορεί να μην προλειαίνει το έδαφος για ένα ευοίωνο μέλλον, αλλά σίγουρα ενεργοποιεί -στη συλλογική μνήμη- καταπιεσμένες θύμησες ενός πιο ρομαντικού παρελθόντος। Είσαι απ' εκείνους τους λίγους, τους ξεχωριστούς, που στο τέλος της κάθε μέρας έχουν δώσει περισσότερα απ' όσα πήραν। Και αναντίρρητα, πάντοτε θα υπάρχουν εκείνοι (και σ' αυτούς συγκαταλέγομαι κι εγώ) για τους οποίους πολλά απ' όσα λες είναι βαθύτερα και πολυτιμότερα κι απ' τους νόμους που διέπουν το σύμπαν, κάνουν τη θεωρία της σχετικότητας να φαίνεται άσχετη। Αυτοί, ακόμη κι αν έχαναν την ακοή τους, οι πόροι του κορμιού τους θα μετατρέπονταν σε ακουστικούς ούτως ώστε τα λόγια σου να στάσουν στον εγκέφαλό τους। Η παρουσία ανθρώπων σαν εσένα στη ζωή τους αποτελεί ένα επωφελές χαστούκι που τους απογειώνει στην πραγματικότητα του ονείρου τους।
Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι φορούν προστατευτικά -κι εντέλει παραμορφωτικά-γυαλιά, παρουσιάζουν μια δυσανεξία προς το φως σου, κι αντιδρούν βίαια। Ποιός είσαι εσύ που έρχεσαι να τοποθετήσεις μια φωτεινή βόμβα στο ναό των σκοτεινών ονείρων τους; Τι άλλο μπορούν να είναι οι άνθρωποι εκτός από οργισμένα άρματα με δαίμονες για διφρηλάτες; Το σκοτάδι παρέχει ασφάλεια, κρύβεσαι εύκολα, το συνηθίζεις। Πάνω απ' όλα το σκοτάδι είναι ''δημοκρατικό'', μέσα του είναι όλοι ίδιοι। Τυφλοπόντικες κλεισμένεοι σε δαίδαλο। Στο φως, οι ένοχοι είναι εκτεθειμένοι, οι ατέλειες φανερές। Κάποιοι εμπιστεύονται περισσότερο ένα αεροπλάνο που βομβαρδίζει τα σύννεφα με αλάτι από έναν ινδιάνο βροχοποιό। Άλλοι, πάλι, αδιαφορούν πλήρως ως προς το αν βρέξει, αν ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό, ή αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κάνει τους παγετώνες να λειώσουν και να πλημυρίσουν τις ηπείρους। Οι Επιβήτορες θέλουν να περνούν καλά μέσα στο δαίδαλο, φοβούνται να εξερευνήσουν το τι υπάρχει ''εκεί έξω''। Όποιος δείχνει να έχει τέτοιου είδους ανησυχίες, καλά θα κάνει να έχει και κάποιες απαντήσεις, κατανοητές και χρήσιμες। Απεχθάνονται τους πεφωτισμένους γιόγκι που προσφέρουν μόνον επιπλέον υλικό για αναδίφηση। Πολλές φορές, μεινεράκι μου, κάνεις αυτό για το οποίο μέμφεσαι τους άλλους: δαιμονοποιείς όσους σε δαιμονοποιούν। Για την ακρίβεια, αγαπάς όσους σε συμπαθούν, θεοποιείς όσους σε θαυμάζουν κι όσους εσύ θαυμάζεις, και δαιμονοποιείς τους υπόλοιπους। Θα έπρεπε να σου αρκεί το ν' αγαπάς και να σ' αγαπούν। Αυτούς που σε θεοποιούν να τους φοβάσαι। Κι εκείνους οι οποίοι σε δαιμονοποιούν, να τους λυπάσαι και να μην ασχολείσαι περαιτέρω μαζί τους। Φθείρεσαι μάταια। Τα παίρνεις όλα πολύ σοβαρά। Λες: ''Αν η ζωή είναι απλώς ένα παιχνίδι, παίξτε μόνοι σας! '', δίχως να καταλαβαίνεις οτι όλοι είμαστε τα παιχνίδια του Αγνώστου। Μπορεί οι άλλοι να μην κάθονται να το σκεφτούν τόσο εμβριθώς όσο εσύ, το έχουν νιώσει όμως, κι αποφάσισαν να το διασκεδάσουν για όσο κρατήσει...''
Ξυσιμο(κσκσκσκσ)
Φιλοιιιι μου αααα γειας τι κανετε?Το μεδλεμελεντεν σας ευχετε καλη διαμονη σε αυτο το πλανητακι και μιας και το φερε η κουβεντα(ουτε ουτε καν καν) ας μιλησουμε για τη ζουινξ..Οχι νταξει δεν θα πεσουμε παλι σε αυτη την παγιδα..Αλλα απο την αλλη ζουυυυυυυυυυινξ..Ζ Ο Υ Ι Ν Ξ φιλοι μου πραγματικα οτι καλυτερεικερς...
Δειτε το και πιο καθαραρεικερς μορειρο -------------------------------> :
Διαλεγοντας στην τυχη λεξουλες-------------------------> :
Zoυζουνι
Ουστ στο διαολα
Υπερσυντελικος(φανερωνει οτι οτι οτι οτι κατι ηταν τελιωμενο στο παρελθον πριν γινει κατι αλλο μορειροοο..Παρτε και λιγο homework γκογκες
Ιμαντας
Νεροχυτης
Ξοανο
Οπως θα παρατηρησατε τσακαλια μου τα αρχικα των λεξεων μας οδηγουν σε ενα απροοπτο συμπερασμα----->Ζ ΟΟΟ ΥΥΥ ΙΙΙΙ ΝΝ ΞΞΞΞΞΞ
Αφου σας ξυσαμε λιγειρο(κσκσκσκκσκσκσκσκσκ)παρτε λιγο ακομα ψαροβαρκειρο:
Δειτε το και πιο καθαραρεικερς μορειρο -------------------------------> :
Διαλεγοντας στην τυχη λεξουλες-------------------------> :
Zoυζουνι
Ουστ στο διαολα
Υπερσυντελικος(φανερωνει οτι οτι οτι οτι κατι ηταν τελιωμενο στο παρελθον πριν γινει κατι αλλο μορειροοο..Παρτε και λιγο homework γκογκες
Να κλίνεις τον Υπερσυντέλικο των ρημάτων: κρύβω, ακουμπώ, παρακολουθώ.
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ | ||
Είχα κρύψει |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
)-------->{{{φσφσφσ}}}<--------
Ιμαντας
Νεροχυτης
Ξοανο
Οπως θα παρατηρησατε τσακαλια μου τα αρχικα των λεξεων μας οδηγουν σε ενα απροοπτο συμπερασμα----->Ζ ΟΟΟ ΥΥΥ ΙΙΙΙ ΝΝ ΞΞΞΞΞΞ
Αφου σας ξυσαμε λιγειρο(κσκσκσκκσκσκσκσκσκ)παρτε λιγο ακομα ψαροβαρκειρο:
ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΕΙΚ(ερς)
Monday, 13 September 2010
(ΚΕΦΑΛΑΙΟ 666 - 665)
Ξαφνικά ανοίγει τα μάτια του και τι να δει;
Βρίσκεται γυμνός στη μέση μιας αχανούς ερήμου
και ο ήλιος είναι στο ζενίθ του. Ένας κρύος
ιδρώτας τον διαπερνά και γενικότερα όλη η φαση
της μπατρυπίλας.. Είναι βέβαιος πως αυτό που
ζει είναι ενα ονειρο.Μαζεύει όσο σάλιο και φλέγμα
του έχει απομείνει, και φτύνει δυνατά στον αέρα.
Παράλληλα παίρνει θέση ώστε η ροχάλα να προσγειωθεί
στο πρόσωπο του και να τον συνεφέρει. Εκείνη τη
στιγμή ένας απάλός βοριάς φύσαει και παρασέρνει τη
ροχάλα. Κυνήγαει τη ροχάλα, μα αυτή ,για καλκή του
τύχη, λούζει το πέος του. Αρχίζει και τον παίζει,
σκεπτόμενος πως θα μπορούσε να επιχειρήσει το ίδιο
π θα έκανε με τη ροχάλα, μόνο που αυτη τη φορα θα
χρησιμοποιούσε τα σπερματοζωάριά του.
"Κεικέρια μωρέιρο", αναλογίζεται καθώς εκσπερματώνει
παντού εκτός από το στόχο του. Του έχουν απομείνει
ελάχιστες δυνάμεις πλέον ωστέ να επιχειρήσει κάποια
αλλη μέθοδο να συνέλθη (π.χ. Κοπρολαγνία) Θυμάται
που πριν λίγες ώρες βρισκόταν σε ενα πάρτυ. Εκεί έπινε
χαλαρό σκέτο τζινάκι με συνοδία φεάκων, ώσπου η κάβα
άδειασε και πήρε να πίνει Baltika. Φούινκς δε σταμάτησε
να πίνει. Θυμάται να πίνει χαλαρά αρκετή ωρα σα
νεροχύτης Baltika, μέχρι που στη σκηνή ανέβηκε ο Iraklis
Mindphaser.. Άρχισε να χορεύει.. Τώρα μια μόνο λέξη με
μία θολή εικόνα γυροφέρνει το μυαλό του χωρίς να
καταλαβαίνει: SATAN.. SATAN.
Τι συνέβει όταν χόρευε; Τι έγινε μετα; Τι σημαίνει η θολή
εικόνα; Τίποτα άλλο δε μπορεί να θυμυθει. Κοιτάει γύρω
του ανήσυχος.. Δεν ειναι τόσο βέβαιος πλέον πως κοιμάται.
Η μπατρυπίλα επανέρχεται απότομα. Χάνει τις αισθήσεις του.
Ετικέτες
sakis,
star,
μοναδικος,
ουτε καν
ΘΑ 'ΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ !!! (ουτε καν ομως)
ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΗ !!!!!!
Μοναδικη προσφορα!!!!!!!
Οι πρωτοι που θα προμηθευτουν το μαγικο χαρτακι για την μοναδικη συναυλια του μοναδικου απολυτου μοναδικου ελληνα μοναδικου σταρ και θα δωρησουν 42 κυτταρα στο μεντλεμελεντεν εχουν την μοναδικη ευκαιρια να μπουν στην κληρωση (μαζι με 666 ακομα συμμετοχες) και να κερδισουν μοναδικα συλλεκτικα δώρα !!! Πολλα δωρα !!!!! Και άλλα δωρα !!!!!!!!!!! Παντα μοναδικα!
SAKIS WE LOVE YOU
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!!!!
Saturday, 11 September 2010
ΘΑ 'ΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ !!! (ουτε καν ομως)
ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΗ !!!!!!
Μοναδικη προσφορα!!!!!!!
Οι πρωτοι που θα προμηθευτουν το μαγικο χαρτακι για την μοναδικη συναυλια του μοναδικου απολυτου μοναδικου ελληνα μοναδικου σταρ και θα δωρησουν 42 κυτταρα στο μεντλεμελεντεν εχουν την μοναδικη ευκαιρια να μπουν στην κληρωση (μαζι με 666 ακομα συμμετοχες) και να κερδισουν μοναδικα συλλεκτικα δώρα !!! Πολλα δωρα !!!!! Και άλλα δωρα !!!!!!!!!!! Παντα μοναδικα!
SAKIS WE LOVE YOU
Κάτω- Χαμπλά πολύ-πέρα κατά του Κέικερ-Καθώτανε ο Σέϊταν βρε-με κάτι ξωτικίνες
Μια φορά κι ένα καιρέϊρο, ήταν φθινοπωρέϊρο, Σεπτεμβρής αζ α μάτερ οβ φάκτ τότε που ο Σέιταν κατηφόριζε τις έρμες και καταϋμένες βουνοπλαγιές του Λύκαιου όρους ενώ σκεφτόμανε αυτά που ακούγονται στο βίντεο που ακολουθεί
"Τι κάκο έκαμα ο καϋμένος" μονολογούσε κι έλεγε ο Μπαρμπα-Σέϊταν ενώ ένα δάκρυ θείϊκου οξέως κυλούσε στο φωσφοριζέ προσωπό του, "Μήνα σκότωσα κανένα;...Μμμμ".
Με τα λίγα με τα πολλά ο Σεϊταν τράβηξε το δρομάκι του ώσπου έφτασε σε μια κοιλάδα με ποταμάκια και λουλούδια ώπου ήταν πάντα καλοκαίρι και μικρές χαριτωμένες ξωτικίνες μοίραζαν βιοδυναμικό κρασι και φιλάκια στους επισκέπτες. Ε, του αρέσανε οι μικρούλες του Σεϊταν, και αφου ξεφόρτωσε απο τη πλάτη του το σακί με την βιολογική φου που είχε μαζέψει απο τα χωραφάκια του, τους λέει " Πσστ, κορίτσια, ψήνεστε να πιούμε ένα τσιγαράκι μωρέϊρο?" "χΑΑ χαα" έκαναν οι ξώτικίνες και δε του απάντησαν αλλά αρχίσανε να λένε το τραγουδάκι που ακολουθεί
"Α ναί ε? Καλά οκέϊ" σκέφτετηκε ο Σειτανέϊρο και γεμίσε ένα θυμιατό με φου και λιβανίσε (δηλαδή κανναβίσε) όλη τη κοιλάδα. Δε χρειάζεται να σας πώ οτι μαστουρώσανε όλοι...Ελαφίνες, ξωτικίνες, σάτυροι, κένταυροι, νύμφες...Μέχρι και τα ποταμάκια μαστουρώσανε και κυλάγανε πιο αργά ή και ανάποδα (ή και τα δύο).
Αν ποτέ θελήσετε κι εσείς να επισκεπτείτε τη κοιλάδα του Κέϊκερ στείλτε μας ε-μαιλ να σας στείλουμε λινκ στο Γοογλ Εαρτθ γιατί εχεί λίγο χωματόδρομο και μπορεί να χαθείτε. Αν χαθείτε μες τις ερημιές πάντως, μην σας πιάσει πανικός, απλά βρείτε ένα σταυροδρόμι, καθείστε στη μέση, πείτε ανάποδα το Πατερ Ημών και φωνάξτε "Σέϊταν" τρεις φορες. Θα σκάσει αμέσως ο μαν να σας βοηθήσει.
Κομματι βιογραφιας Σαταν
Friday, 10 September 2010
Λοπον κεκερακια διαβαστε να μαθαινετε:
Ο Σαταν γεννηθηκε με φυσιολογικο τοκετο απο την μητερα του τη Βελζεβουλα(γνωστη και ως Βουλα-Βουλαρα-Ξεκολοβελζεβουλειρο-ξοανο)σε ενα χωριουδακι στο βορειοδυτικο κατω κοσμακι και περασε ησυχα παιδικα χρονια με πουτανες και ναρκωτικα..Ο πατερας του ειναι αγνωστο ποιος ειναι γιατι η μανα του ηταν φουλ παρτολα και experienced level ζεικ και κανεις δεν ξερει σιγουρα..Φημες λενε οτι πεζει να ταν ο Μητσοτακεικερ η μπορει να ταν και ανεμογκαστρι..Οταν εγινε πλεον 18 χρονων ο Σαταν, που εβγαλε το σχολειο με σβηστες μηχανες λογω της κεταμινης ,σκοτωσε και πηδηξε και εφαγε την μανα του για να αποδειξει οτι οντως ηταν πια αντρας με βαρια καραμπαλικια και την εκανε απο το χωριο για να παει στην προτευουσα του κατω κοσμειρο(γαμημενη αστικοποιηση)και να κανει κουμαντο στις μπιζνες..Στα 22 του υστερα απο μια κριση απιστευτου ναρκισσισμου και χρησης μαλλον ουσιων ερωτευτηκε τον εαυτο του και τον παντρευτηκε σε μια ουτε καν σεμνη τελετη που εκτος απο αυθονο βιοδυναμικο κρασι και ανρθωποθυσιες ειχε και live μουσικη να πουμε..
Ο Σαταν παραληρωντας αψογα για δεκα χρονια ειχε καταφερει να γινει το αφεντικο της κολασης και μαζι με τον αγαπημενο εαυτο κανανε πολλα δημιουργικα πραγματα οπως τιποτα,τιποτειρο,αδιαφορια,παραιτηση,ληθη,παρακμη,σηψη,ντρογκια,μανουρες,φυλακες και κλεψιμο κοτων απο αλλα κοτετσια..
Την περιοδο απο 666πΧ-0 ο Σαταν ηταν πραγματικα στα καλυτερα του..Μια μερα εκει που επινε χαλαρο dmt τσεκαρει στο νετ-----> καντε κλικ εδω για να δειτε live streaming την γεννηση του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ..Νταξει ο Σαταν θολωσε πραγματικα..Παρατησε τις τσιμπουκιες Dmt που μολις ειχε αρχισει ,ουτε καν 1 κιλο δεν ειχε προλαβει να πιει ο καϊμενέϊρο και αρχισε τις μανουριτσες και ποιος ειναι αυτος ο καριολης και δεν ξερουν με ποιον τα βαλανε και τα λοιπειρος..Πηρε τα τηλεφωνα του και κανονισε να τον σταβρωσουνε και κομπλειρος..Μετα ζησανε αυτοι σκατα και εμεις ακομα σκατοτερα..
Μαλακειρος ο Σαταν ηταν καλο παιδι αλλα εμπλεξε μωρεεεε..Το μεδλεμελεντεν καταλαβαινει,συμπονα και δεν κατακρινει..Συνεργαζομαστε και με την φιλης μας την κΑΡΑκΑΡα-ΚΑΡΙΟΛΑΡΑ ΤΑΤΑΝΙΑ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ!!!
Γινετε και εσεις δωρητες κυταρρων
MEDLEMELEDEN
4x4
Thursday, 9 September 2010
PS:1)sto 0.12 γινεται μια νυξη για μορειρο φαση
2)γενικα δεν παλευετε μια
3)καραμπινα και τουρμπινα μεινερακι μου
4)νικελ κοτσαδορος
5)κεικερ+μεικερ=L.F.E(ιστορια αγαπης)
.
.
.
.
ν-1)----->({φσφσφσ})
ν)ανοιγει-κλεινει παρενθεση
.
.
.
.
666)διάολας
Μπάμπης
Ο Μπάμπης είχε ξυπνήσει απο τα χαράματα. Αφού φόρεσε τα ήδη λερωμένα ρούχα της δουλειάς, έβαλε τον Αλβανό στη καρότσα του αγροτικού και τον πήγε στο μαντρί για να ξεπαχνίσει τα ζωντανά και τα πάει για βοσκή. Έπειτα ο Μπάμπης το 'βαλε για το καφενείο του χωριού στο οποίο έφτασε ακριβώς τη στιγμή που άνοιγε, γύρω στις εφτα - εφτάμιση το πρωί δηλαδή, ώς συνήθως. Ο καφετζής δε χρειάστηκε να τον ρωτήσει τι θέλει, του πήγε αμέσως μια παγωμένη ΑΜΣΤΕΛ, το μεγάλο μπουκάλι. Ο Μπάμπης έστριβε ένα μπάφο με τα γεματα ξεραμένη κοπριά χέρια του.
-Μπάμπη δεν είπαμε να μη τα κάνεις αυτα? Θα βρούμε κανα μπελα...
Είπε ο αφελής σερβιτόρος
-Ότι πει ο Μπάμπης είναι πέναλτυ
Αποκρίθηκε ο Μπάμπης
-Καλά Μπάμπη τα δικά σου μαν
Λίγο πιο πέρα καθώταν ο κουρέας του χωριού, ο οποίος είχε τελειώσει και σχολή κομμωτικής και γενικά τον θεωρούσαν μορφωμένο άνθρωπο και μερικές φορές τον φώναζαν "προφέσσορα".
-Κουρέα...
Του μίλησε ο Μπάμπης λες και μίλαγε στο σκύλο του
-Καλημέρα Μπάμπη
- Δεν έρχεσαι το βράδυ να μου κουρέψεις τα πρόβατα
- Ρε Μπάμπη...400 ευρώ κανουν τα ψαλίδια, για ανθρώπους είναι δεν είναι για ζώα
-Ε να σε χέσω και 'σενα και τα πτυχία σου
- Μπάμπη σε παρακαλώ να μιλάς πιο όμορφα, εντάξει?
Αυτό ήταν, δε χρειαζόταν να πεί κάτι περισσότερο. Ο μπάμπης σηκώθηκε, έσπασε το μπουκάλι της μπύρας στο πλακόστρωτο του καφενείου, πλησίασε το κουρέα και του 'σκισε το λαρρύγκι πέρα ως πέρα καθώς του φύσαγε πυκνά ντουμάνια στα μούτρα. Το αίμα απο το λαιμό του άμοιρου κουρέα συνέχισε να πετάγεται σαν γκέιζερ καθώς ο ίδιος σπαρταρούσε σα ψάρι. Ο Μπάμπης πλήρωσε τη μπύρα του και έφυγε. Το ίδιο βράδυ πήγε να παίξει ποκα μέσα σε μια στάνη. Την άλλη μέρα πήγε και εξωμολογηθηκε και μετά πήγε στη κηδεία του κουρέα. Δε του ξαναμίλησε κανενας. Ο Μπάμπης ήταν πια ο γαμιάς όλου του χωριού.
-Μπάμπη δεν είπαμε να μη τα κάνεις αυτα? Θα βρούμε κανα μπελα...
Είπε ο αφελής σερβιτόρος
-Ότι πει ο Μπάμπης είναι πέναλτυ
Αποκρίθηκε ο Μπάμπης
-Καλά Μπάμπη τα δικά σου μαν
Λίγο πιο πέρα καθώταν ο κουρέας του χωριού, ο οποίος είχε τελειώσει και σχολή κομμωτικής και γενικά τον θεωρούσαν μορφωμένο άνθρωπο και μερικές φορές τον φώναζαν "προφέσσορα".
-Κουρέα...
Του μίλησε ο Μπάμπης λες και μίλαγε στο σκύλο του
-Καλημέρα Μπάμπη
- Δεν έρχεσαι το βράδυ να μου κουρέψεις τα πρόβατα
- Ρε Μπάμπη...400 ευρώ κανουν τα ψαλίδια, για ανθρώπους είναι δεν είναι για ζώα
-Ε να σε χέσω και 'σενα και τα πτυχία σου
- Μπάμπη σε παρακαλώ να μιλάς πιο όμορφα, εντάξει?
Αυτό ήταν, δε χρειαζόταν να πεί κάτι περισσότερο. Ο μπάμπης σηκώθηκε, έσπασε το μπουκάλι της μπύρας στο πλακόστρωτο του καφενείου, πλησίασε το κουρέα και του 'σκισε το λαρρύγκι πέρα ως πέρα καθώς του φύσαγε πυκνά ντουμάνια στα μούτρα. Το αίμα απο το λαιμό του άμοιρου κουρέα συνέχισε να πετάγεται σαν γκέιζερ καθώς ο ίδιος σπαρταρούσε σα ψάρι. Ο Μπάμπης πλήρωσε τη μπύρα του και έφυγε. Το ίδιο βράδυ πήγε να παίξει ποκα μέσα σε μια στάνη. Την άλλη μέρα πήγε και εξωμολογηθηκε και μετά πήγε στη κηδεία του κουρέα. Δε του ξαναμίλησε κανενας. Ο Μπάμπης ήταν πια ο γαμιάς όλου του χωριού.
χαλαρο τσιτακι
Saturday, 4 September 2010
Στρωτο παραληρημα
Tuesday, 31 August 2010
Allright mothefuckers..Παμε σιγα σιγα να αρχισουμε ενα χαλαρο παραληρημα ηπιου και πληρως αντιφατικου τυπου με κυρια συστατικα αν μη τι αλλο το psychedelic καθως και οτι οτι οτι φεισερς!
Αυτη η παραγραφος θα ηταν καλο να αρχιζε με τρεις σειρες κενο απο την παραπανω αλλα τελικα αφησαμε 2 γιατι 2<3 και συνεπως αυτο μας οδηγει στο συμπερασμα οτι μπορει και να μην ισχυει κατι τετοιο και ευτυχως αδιεξοδακι γιατι πραγματικα φιλοι μου γκογκερς ολα αυτα δεν εχουν νοημα α-φου και εφοτου και αφετερου..
Εξαλακια μου παμε λιγακι εξαλεικερς..Η εξαλοτητα ειναι μια εννοια βαθια συνδεδεμενη με την αλληλουχια κεικερ-κεγεντρουχι(σκοτεινοι κυκλοι medlemeleden- satan) που διασχιζοντας τα μονοπατια του ουτε καν βρεθηκε με διδακτορικο στο ουτεκεκερι..Κρινοντας απο την εξαλη κεκερικη καταστασεικερς διαπιστωνουμε με εκπληξη οτι οτι οτι μα τον σουπερδιαολα οτι το βιολακι του παντελη απουσιαζει απο τον ομο που με τοση χαρη το κρατουσε ο γητευτης του και επινε σκανγκιλες με το φεγγαρακι που και αυτο με την σειρα του δεν εκανε ποτε την παρουσια του εκεινη την νυχτα..Μπλεξαν και με κατι κεκερακια άλλα με ουζεικερ(κααααααααααλα ναι μαν) και αντε γιοοο..
By the waykers τα L.A λυκοπουλεικερς νικησαν τους σαν αντονιο μεικερς σε εναν συγκλονιστηκα μουφα και αδιαφορο αγωνα που τωρα που το σκεφτομαι αααααααααα μναιμ δεν εγινε ποτε λογο του οτι οτι οτι οτι τα καιδια ειχαν κολλησει με το acid και πηγαιναν και σνιφαραν τις γραμμες του γηπεδου(μικρη μεγαλη περιοχη και τα λοιπεικερς)νομιζοντας οτι ειναι μδμα..Τα δικεϊτερς τι να πει κανεις με ολα αυτα..
Μηπως να μην πει τιποτα και να βουλωνει?(ξαφνικη αυτοσχεδια μανουριτσα που ειναι ο κοχλιας ενος σωστου παραληρηματος που σεβεται το ευατακι του και δεν ειναι το γνωστο κο-τα παραληρημα που δεν το κανουν παρεα τα αλλα παραληρηματεικερς και δεν ειναι φιλοι στο φεϊσμποοκ)
Καλησπερας σας και παλι φιλοι μου και ψοφος!Σοβαρευοντας λιγακι εχω να πω οτι η σοβαροτητα δεν ισχυει,αυτοαναιρεση χαλαρη που τονιζει κατι,συνεπως παμε για λιγο στυλ του τυπου φεισερακι βαρκα γιαλειροςς(καλα ο γιαλειρος οντας φουλ στραβος σε συνδυασμο της μονιμοτητας του στραβου αρμενισματειρος δεν σας βγαζει πουθενα να ξερετε---------------------------------->ουζο χαλαρο)
By the waykers τα L.A λυκοπουλεικερς νικησαν τους σαν αντονιο μεικερς σε εναν συγκλονιστηκα μουφα και αδιαφορο αγωνα που τωρα που το σκεφτομαι αααααααααα μναιμ δεν εγινε ποτε λογο του οτι οτι οτι οτι τα καιδια ειχαν κολλησει με το acid και πηγαιναν και σνιφαραν τις γραμμες του γηπεδου(μικρη μεγαλη περιοχη και τα λοιπεικερς)νομιζοντας οτι ειναι μδμα..Τα δικεϊτερς τι να πει κανεις με ολα αυτα..
Μηπως να μην πει τιποτα και να βουλωνει?(ξαφνικη αυτοσχεδια μανουριτσα που ειναι ο κοχλιας ενος σωστου παραληρηματος που σεβεται το ευατακι του και δεν ειναι το γνωστο κο-τα παραληρημα που δεν το κανουν παρεα τα αλλα παραληρηματεικερς και δεν ειναι φιλοι στο φεϊσμποοκ)
Καλησπερας σας και παλι φιλοι μου και ψοφος!Σοβαρευοντας λιγακι εχω να πω οτι η σοβαροτητα δεν ισχυει,αυτοαναιρεση χαλαρη που τονιζει κατι,συνεπως παμε για λιγο στυλ του τυπου φεισερακι βαρκα γιαλειροςς(καλα ο γιαλειρος οντας φουλ στραβος σε συνδυασμο της μονιμοτητας του στραβου αρμενισματειρος δεν σας βγαζει πουθενα να ξερετε---------------------------------->ουζο χαλαρο)
Κουμ Καν
Προσοχή, πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνοσλανγκισμό νέας κοπής, με τάσεις ηγεμονίας και μονοκαλλιέργειας. Μιλάμε για την πληθωριστική χρήση του αρνητικού επιτατικού μορίου «καν» στη δοκιμασμένη του μορφή, πακέτο με το συμπλεκτικό σύνδεσμο «ούτε», ως «ούτε καν».
Από τον Τριανταφυλλίδη αντιγράφω τις σωστές χρήσεις και τις διανθίζω με παραδείγματα οικείου ήθους και ύφους:
καν [kán] : I. μόριο αρνητικό, επιτατικό, σε αποφατικές προτάσεις, συχνά ούτε ~, χωρίς ~, χωρίς ούτε ~: α. επιτείνει την αποφατική σημασία της πρότασης· καθόλου, διόλου: Υπάρχουν φίλε μου παράλληλα σύμπαντα στα οποία αναπνέουν μουνιά που ούτε καν τα φανταζόμαστε. β.δηλώνει ότι δεν ισχύει η πρόταση ή ο όρος της πρότασης που το υποκείμενο της πρότασης θεωρεί αυτονόητα, στοιχειώδη ή ελάχιστα δυνατά: Ούτε καν στο τραπέζι δεν προλάβαμε να κάτσουμε, πήγα εγώ να φέρω το κρασί, πήγε αυτή για χαρτοπετσέπετες, ε, είναι και στενή η κουζίνα, με τα σουρταφέρτα το ξυπνήσαμε το τέρας με τα τέσσερα πόδια και τις δύο πλάτες.
Όπως φαίνεται από τα παραδείγματα, το «ούτε καν» γραμματικώς πρέπει να εισάγει πρόταση ή κάτι τέλος πάντων «αυτονόητο, στοιχειώδες κλπ». Από μόνο του πάντως δεν παίζει. Η σλανγκ σημασία του, καταλήγω να πιστεύω ότι δεν είναι άλλη παρά μια εμφατική άρνηση, σε περιπτώσεις που άλλες αρνήσεις δεν ψιλοκολλάνε: π.χ. όταν η άρνηση αφορά κάτι ποιοτικό και όχι ποσοτικό, οπότε δεν κολλάει το «καθόλου». Ή, όταν η ολοκληρωτική άρνηση δεν σημαίνει κάτι κακό, οπότε δεν κολλάνε τα αρχιδιά καπαμά, παπάρια μάντολες κτο (το ούτε καν βέβαια, μπορεί να τα αντικαταστήσει σχεδόν όλ' αυτά). Βλ. και παραδείγματα.
Από τον Τριανταφυλλίδη αντιγράφω τις σωστές χρήσεις και τις διανθίζω με παραδείγματα οικείου ήθους και ύφους:
καν [kán] : I. μόριο αρνητικό, επιτατικό, σε αποφατικές προτάσεις, συχνά ούτε ~, χωρίς ~, χωρίς ούτε ~: α. επιτείνει την αποφατική σημασία της πρότασης· καθόλου, διόλου: Υπάρχουν φίλε μου παράλληλα σύμπαντα στα οποία αναπνέουν μουνιά που ούτε καν τα φανταζόμαστε. β.δηλώνει ότι δεν ισχύει η πρόταση ή ο όρος της πρότασης που το υποκείμενο της πρότασης θεωρεί αυτονόητα, στοιχειώδη ή ελάχιστα δυνατά: Ούτε καν στο τραπέζι δεν προλάβαμε να κάτσουμε, πήγα εγώ να φέρω το κρασί, πήγε αυτή για χαρτοπετσέπετες, ε, είναι και στενή η κουζίνα, με τα σουρταφέρτα το ξυπνήσαμε το τέρας με τα τέσσερα πόδια και τις δύο πλάτες.
Όπως φαίνεται από τα παραδείγματα, το «ούτε καν» γραμματικώς πρέπει να εισάγει πρόταση ή κάτι τέλος πάντων «αυτονόητο, στοιχειώδες κλπ». Από μόνο του πάντως δεν παίζει. Η σλανγκ σημασία του, καταλήγω να πιστεύω ότι δεν είναι άλλη παρά μια εμφατική άρνηση, σε περιπτώσεις που άλλες αρνήσεις δεν ψιλοκολλάνε: π.χ. όταν η άρνηση αφορά κάτι ποιοτικό και όχι ποσοτικό, οπότε δεν κολλάει το «καθόλου». Ή, όταν η ολοκληρωτική άρνηση δεν σημαίνει κάτι κακό, οπότε δεν κολλάνε τα αρχιδιά καπαμά, παπάρια μάντολες κτο (το ούτε καν βέβαια, μπορεί να τα αντικαταστήσει σχεδόν όλ' αυτά). Βλ. και παραδείγματα.
- Είσαι πολύ ώρα εδώ;
- Όχι ρε μαλάκα, ούτε καν!
- Θα το φας το μπιφτέκι;
- Ούτε καν ρε συ, έχω σκάσει...
- Τι λέει εκεί, καλή φάση;
- Ούτε καν ρε μαλάκα, ψιλοχάλια...
- Τό 'φάγες ρε συ το ψωλίδι;
- Ούτε καν ρε φίλε, έχει γκόμενο...
- Να τ' αφήσω καμιά ώρα ακόμη να στεγνώσει και το ξαναπερνάμε μετά;
- Όχχχχι, ούτε καν ρε συ, καν' το τώρα να φύγουμε και δεν την παλεύω σήμερα.....
- Ξέρεις Αντρέα να μας πεις κανένα αρνητικό επιτατικό μόριο της νεοελληνικής;
- Ούτε καν, κυρία, δεν διάβασα γιατί είχαμε επισκέψεις.
- Χορεύεις καν καν;
- Ούτε καν...
- Ούτε καν καν καν; (σωστή χρήση)
- Όχι ρε μαλάκα, ούτε καν!
- Θα το φας το μπιφτέκι;
- Ούτε καν ρε συ, έχω σκάσει...
- Τι λέει εκεί, καλή φάση;
- Ούτε καν ρε μαλάκα, ψιλοχάλια...
- Τό 'φάγες ρε συ το ψωλίδι;
- Ούτε καν ρε φίλε, έχει γκόμενο...
- Να τ' αφήσω καμιά ώρα ακόμη να στεγνώσει και το ξαναπερνάμε μετά;
- Όχχχχι, ούτε καν ρε συ, καν' το τώρα να φύγουμε και δεν την παλεύω σήμερα.....
- Ξέρεις Αντρέα να μας πεις κανένα αρνητικό επιτατικό μόριο της νεοελληνικής;
- Ούτε καν, κυρία, δεν διάβασα γιατί είχαμε επισκέψεις.
- Χορεύεις καν καν;
- Ούτε καν...
- Ούτε καν καν καν; (σωστή χρήση)
Eπιμορφωτική πηγή :
Φσ+φσ+fs=fsfsfs
Sunday, 29 August 2010
οπλοχρησία και οπλοκατοχή
Wednesday, 25 August 2010
καλώς ή κακώς η Κώς είναι νησί, στα Δωδεκάνησα... Καλώς η κά(Κώς) ... Είστε όλοι για το πούτσο μέινερς, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, μηδενάκι μωρεϊράκι σούμπιτο ουτεκεϊνεράκι ΟΚ= 0! Δεν παλέυει η φάση με τη καμιέϊρο οπότε φέιζερ κέϊκερς...
Χώρίς πλάκα τώρα, δεν δεν δεν...
ούτε κέϊκερ... Δεν δεν δεν έιμαι αρνητικός [(απλά είμαι νταής) κι έχω κλάσει λίγο απο ντρόγκια] αλλά μην ελπίζετε σε τίποτα ποτέ των ποτών (ποτάκια μωρεϊράκια) των ποτά, ώ ποτέϊρο μωρέϊρο, κέϊκερς...
Αν υπήρξε ποτέ κάποιος αναγνώστης του μεντλεμελεντενεϊρο που να ήλπιζε ποτέ σε κάτι, οκέϊκερ, αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος... Ω, εσείς θεοί της Αρκαδίας ουκεκεράκια απίστευτα ώ, κέικερς. κέικερς ουτεκέϊκερς μωρεϊράκια κεινεράκια εξακοσιαεξηνταεξέικερς αχ αχ αχ ωχ ωχέιρο τσιάφ, τσιάφ τσιάφ...Δεν νοπ μπα μμμμ...
δεν
δεν
δεν
δεν
δεν
μη--------------------> κέϊκερ, μμμμ
δεν
όχι
=00=00=00=00=00=00=00=0*0=00=00=00=00=00=00=00=0*0=00=00=00=00=00=00=00=0*0======
μπα
Χώρίς πλάκα τώρα, δεν δεν δεν...
ούτε κέϊκερ... Δεν δεν δεν έιμαι αρνητικός [(απλά είμαι νταής) κι έχω κλάσει λίγο απο ντρόγκια] αλλά μην ελπίζετε σε τίποτα ποτέ των ποτών (ποτάκια μωρεϊράκια) των ποτά, ώ ποτέϊρο μωρέϊρο, κέϊκερς...
Αν υπήρξε ποτέ κάποιος αναγνώστης του μεντλεμελεντενεϊρο που να ήλπιζε ποτέ σε κάτι, οκέϊκερ, αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος... Ω, εσείς θεοί της Αρκαδίας ουκεκεράκια απίστευτα ώ, κέικερς. κέικερς ουτεκέϊκερς μωρεϊράκια κεινεράκια εξακοσιαεξηνταεξέικερς αχ αχ αχ ωχ ωχέιρο τσιάφ, τσιάφ τσιάφ...Δεν νοπ μπα μμμμ...
δεν
δεν
δεν
δεν
δεν
μη--------------------> κέϊκερ, μμμμ
δεν
όχι
=00=00=00=00=00=00=00=0*0=00=00=00=00=00=00=00=0*0=00=00=00=00=00=00=00=0*0======
μπα
Ο αγιος Κεκερας
Monday, 16 August 2010
Γιατι καλο μου κεκερι τρως το ποντικειρο?Μαλλον θα σε εκοψε η λορδα τι να καμεις και εσυ..Ειμαι σιγουρος οτι το κεκερι μας ευχαριστηθηκε το γευματακι του εστριψε ενα ρο και την επεσε μετα για υπνακι ζαβωμενο και ξυπνησε μετα σε ενα αλλο γαλαξια χωρις να ξερει που παταει και που βρισκεται..Δεν εχει σημασια ομως γιατι τα κεκερια βρισκουν το δρομο τους και ξετρυπωνουν ευκολα ακρες για να παλευουν..
Απο την αλλη πια η σημασια,μα τον αγιο ΚΕΚΕΡΑ ο οποιος εδωσε την ψυχη στον διαολα για χαρη μιας καταπρασινης και ασπορης φουιξ που του χε παρει τα μυαλα πριν απο πολλα παλαιοημερολογιτικα χρονια,του να προσπαθεις με τα νυχια και τα δοντια μεσα σε ολο αυτο το καθημερινο ξυσιμο που δεχεσαι απο την απαλεψια που πραγματικα βασιλευει στο πανεμορφο αλλα σκατενιο πλανητακι μας?Για πειτε μου..Καλα ναι νταξει ουτε καν πηγαιτε λιγο μυκονο να γαμησετε κανα γκομενακι(που μονο εκει γαμιουνται αντε και σε κανα παρομοιο νησακι) και μετα λιγο δηθεν σε φαση κανω γιογκα και περνω τσιμπουκια απο καρχαριες οταν πεφτω απο την σανιδα του σερφ μου..
Αλλο αυτο θα μου πειτε και λιγο ντουπεκακι και παω να πιασω μια δουλεια να δουλευω σαν τον αρχιμαλακειρο κανοντας δυο τρια πιτσιρικια στο ενδιαμεσο περνοντας και ΒMW(TSSSSSSS αυτα ειναι)και πεθαινοντας απο καρκινο στον εγκεφαλο απο την μαλακια που σας δερνει μορειρο...Δεκα κιλα crystal meth τη μερα πρεπει να καταναλωνετε για να ερθετε λιγο στα ισια σας..
Ο κεκερας ο μεκερας ο τζικετζιμεκερας καθοτανε στην κορυφη ενος πανυψιλου πλατανιου που η σκια του ηταν τοσο τεραστια σαν την τρυπα στα μυαλα του καημενου κοσμακι και γελαγε με την καρδια του βλεποντας την κατασταση που επικρατει..Τα δακρυα απο τα γελια του να φανταστειτε δημιουρησαν μια τεραστια λιμνη κατω απο το πλατανι και ο κεκερας ο μεκερας ο τζικετζιμεκερας σταματησε μετα βιας να γελαει με την καταντια τους και εκανε μια βουτια με δυο αναποδες κωλοτουμπες στην λιμνη του,που ονομαστηκε αργοτερα στο πολυ μακρινο μελλον και λιμνη του κεκερα προς τιμην του
Αγοραστε καμια μπεμπα καμπριολε και την μουσικη την θελω τερμα να πουμε γαμω την παναγια..Ουστ ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.
Subscribe to:
Posts (Atom)