Έκτακτη είδηση:
Researchers used Ecstasy-assisted psychotherapy to treat PTSD sufferers in a study with surprising results the Journal of Psychopharmacology reported today, July 19, 2010.
This "...study is the first completed clinical trial evaluating MDMA as a therapeutic adjunct," according to the Journal of Psychopharmacology.
MDMA, or Ecstasy is a dissociative drug, hallucinogen, as well as a stimulant abused by many teens, and younger adults.
According to the National Institute of Mental Health, (NIMH), PTSD is, "...an anxiety disorder that can develop after exposure to a terrifying event or ordeal in which grave physical harm occurred or was threatened. Traumatic events that may trigger PTSD include violent personal assaults, natural or human-caused disasters, accidents, or military combat."
Treatment for PTSD is often difficult for the patient because he must talk about the trauma that is at the heart of the mental illness. Patients can become overwhelmed, and stuff their feelings, as well as images. Basically they are numbing themselves. When a patient does this, disclosure to the therapist is cut off and the sessions are ineffective.
The research using MDMA, or Ecstasy on subjects with chronic, treatment-resistant posttraumatic stress disorder involved 20 patients. Twelve were give MDMA, and the other 8 unknowingly took a placebo. A placebo is, "a substance having no pharmacological effect but administered as a control in testing experimentally or clinically the efficacy of a biologically active preparation," according to Dictionary.com. In this study, the biologically active substance was MDMA, or Ecstasy.
"The study participants underwent two eight-hour psychotherapy sessions scheduled about a month apart, with 12 patients taking MDMA, and eight taking a placebo. Subjects were also given psychotherapy on a weekly basis before and after each experimental session. An independent psychologist evaluated each patient's symptoms of PTSD prior to and after the sessions," reported U.S. News & World Report.
When the study was completed, about 80 percent of patients taking MDMA, in conjunction with psychotherapy were not found to exhibit the symptoms of PTSD any longer as measured by diagnostic tools. The placebo group had only a 25 percent success rate.
PTSD sufferers often abuse drugs because they are unable to deal with the demons that haunt them. For this reason alone, MDMA might be useful for them as well as those who are resistant to other PTSD medications, and therapy.
However, using Ecstasy under anything other than a controlled setting is still dangerous. And with MDMA, ambient temperature, crowds, and noise contribute to the drugs effects in the body, and you can suffer from severe consequences if taking this medication on your own.
"Part stimulant, ecstasy acts on the brain's hypothalamus. It ramps up heart rate and blood pressure and disrupts the brain's ability to regulate body temperature. A brain unable to cool off an overexerted body on a jam-packed dance floor spells disaster," according to teacher.scholastic.com. Kids have dies abusing this drug.
Of course, more research is needed before anything else. Some animal studies have shown MDMA to be a neurotoxin, a drug that destroys neurons or more typically, brain cells. So don't run out to your nearest Ecstasy dealer for a supply. Chances are you're not getting pure Ecstasy anyway if you do buy it off the streets because it is being cut with all kinds of adulterants.
http://www.examiner.com/substance-abuse-in-detroit/researchers-treat-ptsd-with-ecstasy-assisted-psychotherapy
Μπουκοτε,μπουκοτε,μπουκοτε φιλιες,μπουκοτε φιλοσοφικες αναζητησεις,μπουκοτε ανασφαλειες ।μπουκοτε κανα ξιδακι παραπανω και λιγο χαμογελα και τι καλα που ειναι αλλα κεκερι και καθως οδευουμε προς το στομα του Σαταν και φτασουμε στο βραχο που την πινουμε προχωραμε στο σημειο που η παντοφλα που γυρναει πισω αντιθετα απο το ρευμα που σε κανει να σκεφτεσαι αν μπορει η παντοφλα μπορω και εγω τοτε συνεχιζουμε για το θρονο του σαταν ξεπερνωτας το μηχανακι που εχει σαπισει βρισκουμε τα Καρρεϊκα φει σαμε ρισπεκτ και καταληγουμε στην καμπη του ποταμου॥Γεαααααααα
Και για να τελειωνουμε γιατι πρεπει να παμε για υπνο να σου πω κατι blackring?
Για να περάσω και στα πιο απλά και πρακτικά: τσιμπάς συνεχώς το κάθε δόλωμα που θα σου ρίξει κι ο ελεεινότερος ερασιτέχνης ψαράς! Δεν ορίζεις εσύ τους κανόνες συμπεριφοράς των άλλων ανθρώπων, παρ' το απόφαση। Δεν ισχύει το: ''εγώ είμαι εύπιστος, ειλικρινής, συνεπής, συναισθηματικός αλλά ταυτόχρονα και οπαδός της λογικής, συνεπώς όλοι θα μου φέρεστε αναλόγως! ''। Όπως γουστάρουν θα σου φέρονται! Είμαστε ένας περιοδεύων θίασος μίμων που αντλούμε υλικό ο ένας απ' τον άλλον προς τέρψιν του αμίμητου Θιασάρχη। Η ζωή είναι μια αστεία συμφωνία ανοικτίρμονος λογικής, χωρίς σκοπό। Το περισσότερο που μπορείς να αποκομίσεις απ' αυτήν είναι μια στοιχειώδη γνώση του εαυτού σου, απόσταγμα εμπειριών για τις περισσότερες εκ των οποίων μετανιώνεις όταν είναι πλέον πολύ αργά। Η ''ευτυχία'' πρόκειται για μείζονα συναισθηματική διαταραχή, κι όπως έλεγαν κι οι διαφωτιστές, οι ''ευτυχισμένοι'' άνθρωποι είναι μια παραξενιά της φύσης। Η εντύπωση οτι ελέγχουμε πραγματικά και συνειδητά τη ζωή μας, είναι μια απλή ψευδαίσθηση που τη γεννά το αριστερό μας (το λόγιο) ημισφαίριο। Δεν έχουμε στ' αλήθεια ελεύθερη βούληση। Είναι απεχθές το φορτίο, κι άνισο το έργο του τιμητή των πάντων, όπως θα 'λεγες κι εσύ με τους ακατάσχετους βερμπαλισμούς σου। Η αναζήτηση της τελειότητας είναι χαλεπή। Η απαίτησή της (από τους άλλους κιόλας) μάταιη। Δύσκολοι καιροί για κήνσορες। Και για Ρήτορες...Δικαιούσαι να είσαι ντιστενγκέ, μη μου άπτου, τελειομανής, ουτοπιστής, όσο δικαιούνται κι οι άλλοι να είναι πρέσβεις κακής θελήσεως, παχύδερμα, καιροσκόποι, κι υλιστές। Κατανοητό και...συγγνωστό το οτι θες ν' ανωθρώσκεις, ως άνθρωπος που είσαι, ν' ανυψωθείς। Αλλά ανώφελο। Η εποχή των Υπερανθρώπων -αν υπήρξε ποτέ- έχει περέλθει ανεπιστρεπτί। Στον καιρό των υπανθρώπων, αν δε θες ν' αποσυρθείς απ' το ''παιχνίδι'' πριν την ώρα σου, φρόντισε να εγκληματιστείς, αναζήτησε άλλες πηγές δύναμης, κι επίτρεψε στον καθένα να ψάξει για τη ''δικαίωση'' με τον τρόπο που εκείνος θεωρεί προσφορότερο।
Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι φορούν προστατευτικά -κι εντέλει παραμορφωτικά-γυαλιά, παρουσιάζουν μια δυσανεξία προς το φως σου, κι αντιδρούν βίαια। Ποιός είσαι εσύ που έρχεσαι να τοποθετήσεις μια φωτεινή βόμβα στο ναό των σκοτεινών ονείρων τους; Τι άλλο μπορούν να είναι οι άνθρωποι εκτός από οργισμένα άρματα με δαίμονες για διφρηλάτες; Το σκοτάδι παρέχει ασφάλεια, κρύβεσαι εύκολα, το συνηθίζεις। Πάνω απ' όλα το σκοτάδι είναι ''δημοκρατικό'', μέσα του είναι όλοι ίδιοι। Τυφλοπόντικες κλεισμένεοι σε δαίδαλο। Στο φως, οι ένοχοι είναι εκτεθειμένοι, οι ατέλειες φανερές। Κάποιοι εμπιστεύονται περισσότερο ένα αεροπλάνο που βομβαρδίζει τα σύννεφα με αλάτι από έναν ινδιάνο βροχοποιό। Άλλοι, πάλι, αδιαφορούν πλήρως ως προς το αν βρέξει, αν ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό, ή αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κάνει τους παγετώνες να λειώσουν και να πλημυρίσουν τις ηπείρους। Οι Επιβήτορες θέλουν να περνούν καλά μέσα στο δαίδαλο, φοβούνται να εξερευνήσουν το τι υπάρχει ''εκεί έξω''। Όποιος δείχνει να έχει τέτοιου είδους ανησυχίες, καλά θα κάνει να έχει και κάποιες απαντήσεις, κατανοητές και χρήσιμες। Απεχθάνονται τους πεφωτισμένους γιόγκι που προσφέρουν μόνον επιπλέον υλικό για αναδίφηση। Πολλές φορές, μεινεράκι μου, κάνεις αυτό για το οποίο μέμφεσαι τους άλλους: δαιμονοποιείς όσους σε δαιμονοποιούν। Για την ακρίβεια, αγαπάς όσους σε συμπαθούν, θεοποιείς όσους σε θαυμάζουν κι όσους εσύ θαυμάζεις, και δαιμονοποιείς τους υπόλοιπους। Θα έπρεπε να σου αρκεί το ν' αγαπάς και να σ' αγαπούν। Αυτούς που σε θεοποιούν να τους φοβάσαι। Κι εκείνους οι οποίοι σε δαιμονοποιούν, να τους λυπάσαι και να μην ασχολείσαι περαιτέρω μαζί τους। Φθείρεσαι μάταια। Τα παίρνεις όλα πολύ σοβαρά। Λες: ''Αν η ζωή είναι απλώς ένα παιχνίδι, παίξτε μόνοι σας! '', δίχως να καταλαβαίνεις οτι όλοι είμαστε τα παιχνίδια του Αγνώστου। Μπορεί οι άλλοι να μην κάθονται να το σκεφτούν τόσο εμβριθώς όσο εσύ, το έχουν νιώσει όμως, κι αποφάσισαν να το διασκεδάσουν για όσο κρατήσει...''
Να κλίνεις τον Υπερσυντέλικο των ρημάτων: κρύβω, ακουμπώ, παρακολουθώ.
| ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ | ||
| Είχα κρύψει |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
)-------->{{{φσφσφσ}}}<--------
Ξαφνικά ανοίγει τα μάτια του και τι να δει;
Βρίσκεται γυμνός στη μέση μιας αχανούς ερήμου
και ο ήλιος είναι στο ζενίθ του. Ένας κρύος
ιδρώτας τον διαπερνά και γενικότερα όλη η φαση
της μπατρυπίλας.. Είναι βέβαιος πως αυτό που
ζει είναι ενα ονειρο.Μαζεύει όσο σάλιο και φλέγμα
του έχει απομείνει, και φτύνει δυνατά στον αέρα.
Παράλληλα παίρνει θέση ώστε η ροχάλα να προσγειωθεί
στο πρόσωπο του και να τον συνεφέρει. Εκείνη τη
στιγμή ένας απάλός βοριάς φύσαει και παρασέρνει τη
ροχάλα. Κυνήγαει τη ροχάλα, μα αυτή ,για καλκή του
τύχη, λούζει το πέος του. Αρχίζει και τον παίζει,
σκεπτόμενος πως θα μπορούσε να επιχειρήσει το ίδιο
π θα έκανε με τη ροχάλα, μόνο που αυτη τη φορα θα
χρησιμοποιούσε τα σπερματοζωάριά του.
"Κεικέρια μωρέιρο", αναλογίζεται καθώς εκσπερματώνει
παντού εκτός από το στόχο του. Του έχουν απομείνει
ελάχιστες δυνάμεις πλέον ωστέ να επιχειρήσει κάποια
αλλη μέθοδο να συνέλθη (π.χ. Κοπρολαγνία) Θυμάται
που πριν λίγες ώρες βρισκόταν σε ενα πάρτυ. Εκεί έπινε
χαλαρό σκέτο τζινάκι με συνοδία φεάκων, ώσπου η κάβα
άδειασε και πήρε να πίνει Baltika. Φούινκς δε σταμάτησε
να πίνει. Θυμάται να πίνει χαλαρά αρκετή ωρα σα
νεροχύτης Baltika, μέχρι που στη σκηνή ανέβηκε ο Iraklis
Mindphaser.. Άρχισε να χορεύει.. Τώρα μια μόνο λέξη με
μία θολή εικόνα γυροφέρνει το μυαλό του χωρίς να
καταλαβαίνει: SATAN.. SATAN.
Τι συνέβει όταν χόρευε; Τι έγινε μετα; Τι σημαίνει η θολή
εικόνα; Τίποτα άλλο δε μπορεί να θυμυθει. Κοιτάει γύρω
του ανήσυχος.. Δεν ειναι τόσο βέβαιος πλέον πως κοιμάται.
Η μπατρυπίλα επανέρχεται απότομα. Χάνει τις αισθήσεις του.
